เล่มที่ 1 บทที่ 6.8 NUMBERS (กันดารวิถี)

REVEALING THE BIBLE's TRUTH

6.8 The BOOK of Numbers

กันดารวิถี

The fourth Book of MOSES called Numbers, opens with GOD telling MOSES to take a census of all the tribes of ISRAEL. The census is to be taken of all the MALES from the ages of twenty and upward except for the tribe of Levi. The reason THE LORD has MOSES number only the MALES are because GOD is preparing them for war. With the upper age limit being forty-nine years old the lower age limit being twenty years old for the warrior, the total of those numbered for being warriors is 603,550. THE LORD considers a person at the age of twenty years old to be accountable to themselves for their actions therefor making them fit for battle. On the other hand, a person fifty years of age and older was considered to be too old for battle. 

หนังสือเล่มที่ 4 ของโมเสส มีชื่อว่า กันดารวิถี เริ่มต้นด้วยพระบัญชาของพระเจ้าที่มีต่อโมเสสในเรื่องการทำสำมะโนครัวประชากรของชนชาติอิสราเอล สำมะโนครัวนี้เป็นการนับเอาจำนวนผู้ชายที่มีอายุตั้งแต่ 20 ขึ้นไปยกเว้นเผ่าเลวี เหตุผลของพระเจ้าที่ให้โมเสสนับเพียงจำนวนผู้ชายนั้นก็เพื่อที่จะเตรียมพวกเขาเข้าสู่สงคราม จำนวนประชากรที่มีอายุตั้งแต่ 20 - 40 ปีนับรวมได้ทั้งหมด 603,550 คน พระเจ้าเล็งเห็นว่ามนุษย์ที่อายุ 20 ปีนั้นสามารถรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเองได้แล้วดังนั้นจึงเหมาะที่จะถูกฝึกเพื่อการสงคราม ในขณะเดียวกันมนุษย์ที่มีอายุ 50 ปีขึ้นไปถือว่าแก่เกินกว่าจะทำสงคราม        

NOTE 19: Before we get into the Book of Numbers I want you to UNDERSTAND the meaning of the WORDS "LAW", "PRECEPTS", and "STATUTES" as to their INTENDED meaning when used in THE HOLY SCRIPTURES. The WORD "LAW" means GOD'S LAWS governing both MORAL and SPIRITUAL BEHAVIOR. The WORD "PRECEPTS" applies to GOD'S RULES governing one's SPIRITUAL BEHAVIOR, and the WORD "STATUTES" applies to GOD'S RULES governing one's MORAL BEHAVIOR. An example of this is when one gets involved in Satani rituals he or she is most definitely breaking one of GOD'S PRECEPTS. On the other hand, homosexual behavior would be the BREAKING of one of GOD'S STATUTES. Although both are SINS, the BREAKING of a PRECEPT can very easily DAMN one's ETERNITY  if the SIN COMMITTED is a BLASPHEMY against THE HOLY SPIRIT of GOD. 

หมายเหตุ19: ก่อนจะเริ่มเข้าสู่พระธรรมกันดารวิถี ผมอยากจะให้คุณได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับคำว่า “LAW”, “PRECEPTS”, และ “STATUES” ถึงความหมายที่ถูกนำมาใช้ในพระธรรมนี้ คำว่า “LAW” มีความหมายถึง กฎหมายของพระเจ้าที่ปกครองอยู่เหนือชีวิตฝ่ายเนื้อหนังและจิตวิญญาณ ส่วนคำว่า “PRECEPTS” หมายถึงกฎของพระเจ้าที่ปกครองอยู่เหนือพฤติกรรมฝ่ายวิญญาณของแต่ละคน ตัวอย่างเช่นเมื่อคนเข้าร่วมพิธีกรรมของซาตานเขาเหล่านั้นได้ละเมิดกฎแห่งความประพฤติฝ่ายจิตวิญญาณ (PRECEPTS) ขณะที่พฤติกรรมรักร่วมเพศถือว่าเป็นการละเมิดกฎแห่งความประพฤติฝ่ายเนื้อหนัง (STATUES) แม้ว่าทั้งสองอย่างนี้จะเป็นบาปเหมือนกัน แต่การละเมิดกฎของพระเจ้าในพฤติกรรมฝ่ายวิญญาณ (PRECEPTS) นั้นง่ายต่อการถูกแช่งสาปตลอดกาลมากกว่าการละเมิดกฎฝ่ายเนื้อหนังหากความบาปนั้นเป็นบาปเกี่ยวกับการหมิ่นพระวิญญาณบริสุทธิ์

NOTE 20: These same lower age standards apply to a person's responsibility for their own SIN as it also begins at the age of twenty, and then continues on until they die. So any sin that is committed by a child nineteen years of age or younger, the burden for those SINS is put upon the SOULS of their parents. The only exception to this rule is if the child on their own accord leaves the family for either marriage or their own emancipation from the family. Only then are the parents free from the burden of the children's SINS.

หมายเหตุ 20: อายุต่ำสุดที่จะต้องรับผิดชอบต่อความบาปของตนเองนั้นเริ่มต้นที่ 20 ปีไปจนกว่าคนนั้นจะตาย ดังนั้นความบาปที่กระทำโดยเด็กที่อายุยังไม่ถึง 20 ปี จะต้องตกเป็นความรับผิดชอบของวิญญาณของบิดามารดาของเขา กฎนี้จะมีข้อยกเว้นก็ต่อเมื่อเด็กเหล่านั้นออกจากการดูแลของครอบครัวเพื่อแต่งงานหรือเพื่อใช้ชีวิตเป็นอิสระจากครอบครัวของตน นั่นจะทำให้พ่อแม่ไม่ต้องรับผิดชอบต่อความบาปของลูก

However, this does not apply to those parents who choose to put the child out of the family prior to the age of twenty, for any reason whatsoever. The burden of SIN will still be placed upon those parents' SOULS even though those children may reside outside of the household of the family. GOD holds parents accountable for the actions of their children, so the parent should use whatever means possible to correct them for their actions.

อย่างไรก็ดี กฎนี้ไม่ครอบคลุมถึงพ่อแม่ที่ทอดทิ้งลูกก่อนที่พวกเขาจะอายุ 20 ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามความบาปที่เกิดขึ้นนั้นยังตกอยู่กับวิญญาณของพ่อแม่อยู่แม้ว่าเด็กๆเหล่านั้นจะไม่ได้เติบโตมาภายใต้การดูแลของครอบครัว พระเจ้าได้ให้พ่อแม่ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของลูกๆของตน เพื่อที่พ่อแม่จะได้ทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูกๆในทางที่ถูกต้อง 

The SERVICE TO GOD for the Levites

งานรับใช้พระเจ้าของคนเผ่าเลวี

GOD tells MOSES to ANOINT his brother Aaron so that Aaron may be HIS High Priest. GOD also appoints Aaron's two remaining sons, E-Ie-a' -zar and Ith'-a-mar to both minister in the Priest's office. GOD has MOSES and Aaron bring the Levites before them so they may instruct the Levites on their specific duties in regard to the care, transportation, the setting up, and the taking down of the TABERNACLE and the ARK of the COVENANT. 

พระเจ้าบอกโมเสสให้เจิมอาโรนพี่ชายของเขาเพื่อที่เขาจะกลายเป็นปุโรหิตระดับอาวุโสของพระเจ้า พระเจ้ายังได้แต่งตั้งบุตรชายทั้งสองของอาโรนคือ เอลีอาซาร์ และ อิธามาร์ ให้รับใช้อยู่ในสำนักปุโรหิต พระเจ้าใช้โมเสสและอาโรนให้เรียกคนเลวีออกมาและมอบหมายหน้าที่ให้คนเลวีอย่างเฉพาะเจาะจง ซึ่งก็คือการดูแลการเคลื่อนย้าย การจัดตั้ง และการจัดเก็บพลับพลาและหีบพันธสัญญา

GOD places Aaron and his two sons over all the Levites and PROCLAIMS that the Levites are to be HIS Priests and Ministers throughout all their generations. GOD tells MOSES that HE has done this because when HE had killed all the firstborn in the land of Egypt, HE HALLOWED all the FIRSTBORN in ISRAEL, thus making them HIS. Instead of GOD taking all the FIRSTBORN in ISRAEL to be HIS Priests and Ministers, GOD had substituted the Levites for the FIRSTBORN in ISRAEL, proclaiming the Levites for HIMSELF.

พระเจ้าแต่งตั้งอาโรนและบุตรชายทั้งสองอยู่เหนือคนเลวีทั้งหมดประกาศว่าคนเลวีคือปุโรหิตของพระเจ้ามีหน้าที่รับใช้พระองค์ตลอดพงศ์พันธ์ของพวกเขา พระเจ้าบอกโมเสสว่าพระองค์ทำสิ่งนี้เพราะว่าเมื่อพระองค์ฆ่าบุตรหัวปีแห่งอียิปต์นั้นพระองค์ได้สถาปนาบุตรหัวปีของอิสราเอลว่าเป็นของพระองค์ ดังนั้นพระเจ้าจึงได้แต่งตั้งบุตรหัวปีแห่งอิสราเอลให้เป็นปุโรหิตของพระองค์ พระเจ้าได้ถือว่าเผ่าเลวีของอิสราเอลคือบุตรหัวปีของพระองค์

THE LORD tells MOSES to NUMBER ALL the Levite males from one month old and upward. MOSES does as THE LORD has told him to do and he does so in accordance with their families. The combined total of the census of  all the Levite males from one month old and upward numbered 22,000. THE LORD then gives MOSES instructions to NUMBER all the FIRSTBORN  males of the CHILDREN of ISRAEL (excluding the Levites), from one month old and upward to see how they compare to the number of the Levite males. After MOSES takes the count he finds that the combined total of the FIRSTBORN males of the CHILDREN of ISRAEL numbered 22,273. 

พระเจ้ายังได้บอกโมเสสว่าให้นับจำนวนผู้ชายของเผ่าเลวีที่มีอายุตั้งแต่ 1 เดือนขึ้นไป และโมเสสก็ได้ทำตามที่พระเจ้าสั่งรวมไปถึงครอบครัวของเขาด้วย จำนวนผู้ชายของเผ่าเลวีรวมกันทั้งหมดนั้นมี 22,000 คน และพระเจ้าได้สั่งโมเสสให้นับจำนวนบุตรหัวปีที่เป็นชายของอิสราเอลทั้งหมด (ไม่รวมเผ่าเลวี)ที่มีอายุตั้งแต่ 1 เดือนขึ้นไป เพื่อดูว่ามีจำนวนเท่าไหร่เมื่อเทียบกับจำนวนผู้ชายของเผ่าเลวี หลังจากที่โมเสสนับเสร็จแล้วพบบว่า จำนวนบุตรหัวปีของอิสราเอลนั้นมีจำนวน 22,273 คน

Then for the 273-person difference found between the FIRSTBORN of  CHILDREN of ISRAEL as opposed to the NUMBER of the Levite males, THE LORD tells MOSES that the 273-person difference can be REDEEMED with money. So MOSES collects from the CHILDREN of ISRAEL the price of the REDEMPTION MONEY for that 273-person difference, and then gives that  money to Aaron and his sons for the price of redemption.

สำหรับ 273 คนของอิสราเอลที่มากกว่าจำนวนผู้ชายของเผ่าเลวี พระเจ้าตรัสให้โมเสสเก็บเงินชดเชยจากจำนวน 273 คนที่เกินนั้น โมเสสจึงเก็บเงินจากคนอิสราเอลเพื่อเป็นค่าชดเชยของจำนวนคนที่เกินมาและมอบเงินเหล่านั้นให้แก่อาโรนและบุตรชาย

NOTE: With Aaron and his sons representing GOD'S TREASURY, the payment of that money to them for the difference in the head count is considered to be the same as a payment made directly to THE LORD, for the 273-person difference. 

หมายเหตุ: อาโรนและบุตรชายของเขาเป็นตัวแทนของพระคลังของพระเจ้า การจ่ายเงินให้แก่พวกเขาสำหรับจำนวนหัวที่เกินนั้นถือเป็นการถวายเงินให้แก่พระเจ้าโดยตรง

THE LORD instructs MOSES as to what responsibilities each family within the Tribe of Levi will have in regard to THE TABERNACLE, THE ARK, and ALL of THE OTHER HOLY ITEMS. GOD assigns the Levites by family to the various tasks required for the setting up and the taking down and for the transport of all those ITEMS. The setting up and the taking down of ALL THE HOLY ARTICLES that were to be behind the VEIL could only to be done by Aaron or his sons. 

พระเจ้าตรัสสั่งโมเสสว่าแต่ละครอบครัวในเผ่าเลวีจะต้องรับผิดชอบหน้าที่อะไรบ้างในการดูแลพลับพลา หีบพันธสัญญา และสิ่งของบริสุทธิ์ต่างๆ พระเจ้าสั่งงานให้แต่ละครอบครัวในบทบาทหน้าที่ที่ต้องใช้ความสามารถแตกต่างกันในการจัดตั้ง, การเก็บ, และการเคลื่อนย้ายสิ่งของต่างๆเหล่านั้น แต่การจัดตั้งและการเก็บสิ่งของบริสุทธิ์ที่อยู่หลังม่านจะทำโดยอาโรนและบุตรชายเท่านั้น

The Levites could only touch those HOLY ARTICLES after they had been properly wrapped with their coverings. THE LORD WARNS MOSES that if anybody should touch even one of the HOLY ARTICLES prior to their covering, that person would be immediately CONSUMED by FIRE. The HOLY ARTICLES that were referred to were those SPECIFIC ARTICLES that sat BEHIND THE VEIL.

คนเลวีจะมีสิทธิแตะต้องสิ่งของบริสุทธิ์ที่ถูกจัดเก็บและห่ออย่างดีแล้วเท่านั้น พระเจ้าเตือนโมเสสห้ามไม่ให้ใครก็ตามแตะต้องสิ่งของบริสุทธิ์ไม่ว่าจะชิ้นใดก็ตามก่อนที่จะถูกจัดเก็บอย่างดีแล้ว มิฉะนั้นคนนั้นจะถูกกลืนกินด้วยไฟทันที สิ่งของที่กล่าวถึงนี้คือสิ่งของที่อยู่หลังม่านในพลับพลา

The Law of Jealousies

กฎเกี่ยวกับการคบชู้

If a man had suspected that his wife had committed ADULTERY and was jealous by reason of it, and if she had denied any infidelity, then that woman would be brought before the Priest with a JEALOUSY offering. The Priest would then take HOLY WATER that sat BEHIND the VEIL and mix into it dust from off the floor of the TABERNACLE from below the ALTAR.

หากชายใดสงสัยว่าภรรยาของเขามีชู้และรู้สึกหึงหวงเนื่องจากเหตุนั้น และหากภรรยาปฎิเสธว่าไม่ได้นอกใจ หญิงคนนั้นจะต้องถูกนำตัวมาต่อหน้าปุโรหิตพร้อมเครื่องบูชาแห่งการคบชู้ แล้วปุโรหิตจะนำน้ำศักดิ์สิทธิ์จากด้านหลังม่านผสมรวมกับฝุ่นผงบนพื้นของพลับพลาด้านใต้แท่นบูชา

The woman would then be brought before THE LORD with her head uncovered and her offering in her hand. The Priest would then have the woman swear an oath of innocence; thus proclaiming her innocence before GOD, and to also proclaim her willingness to accept a curse that would be put upon her if she had lied. The curse she was to receive if she had lied was; that after she drank the HOLY WATER that was mixed with the dust from off the floor of the TABERNACLE her belly would then swell and her thigh would rot.

แล้วหญิงนั้นจะถูกนำมาต่อหน้าพระเจ้าปราศจากผ้าคลุมหน้าพร้อมเครื่องบูชาในมือของเธอ ปุโรหิตจะให้หญิงคนนั้นสาบานในความบริสุทธิ์ใจของเธอต่อหน้าพระเจ้า และเพื่อเป็นการยืนยันว่าเธอยอมรับคำแช่งสาปให้ตกอยู่เหนือเธอเองหากเธอโกหก คำแช่งสาปที่หญิงนั้นจะได้รับหากว่าเธอโกหกคือหลังจากที่เธอดื่มน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ผสมผงฝุ่นใต้แท่นบูชาในพลับพลาแล้วท้องของเธอจะบวมและต้นขาจะเน่าเปื่อย

PROCEDURE: The Priest would write the curse into a book that was kept within the TABERNACLE and then blot the woman's name that was written next to the curse, with the WATER and the DUST THAT CAUSES THE CURSE. At that time then the woman would be made to drink the water, and the Priest would take the woman's JEALOUSY OFFERING and wave it before THE LORD, and then offer it upon the ALTAR. If the woman had lied then the curse would come to pass; and her belly would swell and her thigh would rot. If she had not lied, then the woman would be BLESSED by conceiving and bearing a child.

ขั้นตอน: ปุโรหิตจะเขียนคำแช่งสาปลงในหนังสือที่เก็บอยู่ในพลับพลาและเขียนชื่อของหญิงนั้นต่อท้ายคำแช่งสาปด้วยน้ำและฝุ่นนั้น เมื่อถึงเวลาหญิงนั้นจะต้องดื่มน้ำ ระหว่างนั้นปุโรหิตจะรับเครื่องบูชาแห่งการคบชู้และโบกมันต่อพระพักตร์พระเจ้าจากนั้นก็จะวางไว้บนแท่นบูชา หากหญิงนั้นโกหกคำแช่งสาปนั้นจะเป็นจริงแล้วท้องของหญิงนั้นจะบวมเป่งขึ้นและต้นขาของเธอจะเน่าเปื่อย แต่หากเธอไม่ได้โกหก หญิงนั้นจะได้รับการอวยพรโดยการต้ังครรภ์

Note 21: In the entire Old Testament the Jealousy testing and offering is the only circumstance where HOLY WATER is used to proclaim one's innocence. The water had to be brought BEHIND THE VEIL and be in the PRESENCE of GOD for it to become HOLY, which was only one of the ingredients needed for the CURSE. It also required the DUST from below the ALTAR of GOD to become COMPLETE. 

หมายเหตุ 21: ตลอดพระคัมภีร์ในพันธสัญญาเดิม การทดสอบการคบชู้และการถวายเครื่องบูชานั้นจะมีการใช้น้ำศักดิ์สิทธ์ในกรณีที่ต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของคน น้ำจะถูกนำไปไว้หลังม่านและอยู่ต่อหน้าพระพักตร์พระเจ้าเพื่อให้กลายเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ใช้ในการแช่งสาป และจำเป็นต้องใช้ผงฝุ่นจากใต้แท่นบูชาขอพระเจ้าเป็นการเสร็จสมบูรณ์

ONLY GOD BY HIS SANCTIFICATION and CONSECRATION CAN MAKE SOMETHING OF THIS EARTH HOLY! A PRIEST THAT HAS BEEN BEHIND THE VEIL CAN ONLY PERFORM THIS ACT AFTER GOD HAS HALLOWED HIM! GOD IS HOLY AND ONLY HE CAN HALLOW. Water deemed by the Church to be "Holy Water", is nothing more than plain old "H₂O" and CANNOT SANCTIFY anything!

มีเพียงพระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถชำระและทำให้สิ่งใดก็ได้บนโลกนี้ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา ปุโรหิตที่ทำงานอยู่ด้านหลังม่านจะสามารถปฎิบัติหน้าที่ได้ก็ต่อเมื่อพระเจ้าชำระเขาให้บริสุทธิ์แล้วเท่านั้น พระเจ้านั้นบริสุทธิ์และพระองค์เพียงผู้เดียวที่สามารถทำให้สิ่งต่างๆบริสุทธิ์ ดังนั้นน้ำที่คริสตจักรเชื่อว่าเป็น “น้ำศักดิ์สิทธิ์” นั้นไม่ได้มีอะไรแตกต่างไปจากน้ำทั่วๆไปและไม่สามารถใช้ชำระบาปได้

The Law of the Nazarite

กฎเกี่ยวกับพวกนาศีร์ (กดว 6:1-27)

A Nazarite is a person who has dedicated himself exclusively to the SERVICE of GOD. ONLY A MALE CAN ASSUME THIS RESPONSIBILITY! The person taking the oath of the Nazarite can specify the time and duration of their SERVICE that they will be giving to GOD at the time of their oath. A parent also can make a Nazarite dedication for their child, but this DEDICATION must be done prior to the child's conception. However, PARENTAL DEDICATION for the Nazarite must be a lifetime dedication of SERVICE to GOD. Some of the better known Nazarites are Samson, Samuel, and John the Baptist, although there were many, many, more than just these three. 

นาศีร์คือคนที่ถวายตัวเองเพื่อรับใช้พระเจ้า มีเพียงผู้ชายเท่านั้นที่จะสามารถเป็นนาศีร์ได้ คนที่ปฏิญาณตนเป็นนาศีร์สามารถกำหนดเวลาและระยะเวลาที่พวกเขาปรารถนาจะรับใช้พระเจ้าได้โดยระบุไปตอนที่ปฏิญาณ พ่อแม่ก็สามารถถวายลูกตนเองให้เป็นนาศีร์ได้แต่จะต้องทำก่อนที่จะตั้งครรภ์บุตรคนนั้นเท่านั้น แต่การถวายบุตรของพ่อแม่นั้นจะต้องเป็นแบบตลอดชีวิตเท่านั้น นาศีร์ที่พวกเรารู้จักกันดีคือแซมซัน, ซามูเอล, และยอห์นผู้ให้บัพติสมา แต่จริงๆแล้วมีนาศีร์มากกว่านี้เยอะ

Elijah was also a Nazarite! However the HOLY BIBLE does not specifically address him as one. GOD gave varying SUPERNATURAL POWERS to all of the Nazarites, who were dedicated prior to conception, and they are most often referred to in the Scriptures, as MEN of GOD! These men were all GREATLY feared by the people and were often avoided because of those GREAT GOD GIVEN POWERS.

เอลียาห์เองก็เป็นนาศีร์คนหนึ่งแต่พระคัมภีร์ไม่ได้ระบุไว้เท่านั้นเอง พระเจ้าประทานพลังเหนือธรรมชาติที่แตกต่างกันไปให้แก่นาศีร์ทุกคนที่ถูกมอบถวายให้รับใช้ก่อนการตั้งครรภ์ของพวกเขา พวกเขามักถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์ในฐานะ “คนของพระเจ้า” คนทั่วไปมักจะเกรงกลัวพวกเขาและมักหลีกเลี่ยงพวกเขาเนื่องจากเกรงกลัวพลังเหนือธรรมชาติที่พระเจ้ามอบไว้ให้แก่พวกเขานั่นเอง

Due to the Nazarite being CONSECRATED by GOD for service to HIM, there were certain Laws that applied only to the Nazarite. The Nazarite was FORBIDDEN to drink wine, or vinegar, or strong drink of any type. Nor could they eat anything that grew on a vine whatsoever. They were never allowed to cut their hair during their time as a Nazarite or come in contact with any dead person except during battle. They could not even be near to a parent after their death, and if it so happened that a person should die in their presence, suddenly, where they could not avoid it, then PURIFICATION was necessary for that exposure.

และเพราะนาศีร์ได้รับการสถาปนาโดยพระเจ้าเพื่อรับใช้พระองค์ดังนั้นจึงมีกฎเฉพาะเจาะจงที่ตั้งไว้สำหรับพวกนาศีร์เท่านั้น นาศีร์ถูกห้ามดื่มไวน์หรือน้ำส้มสายชูหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด รวมไปถึงเครื่องดื่มทุกชนิดที่ทำจากองุ่น พวกเขาถูกห้ามตัดผมระหว่างที่เป็นนาศีร์หรือสัมผัสถูกตัวคนตายยกเว้นระหว่างศึกสงคราม แม้แต่ห้ามไม่ให้เข้าใกล้ศพพ่อแม่ของพวกเขาเอง แต่หากมีคนตายกระทันหันต่อหน้าต่อตาพวกเขาโดยที่เขาหลีกเลี่ยงไม่ได้พวกเขาจะต้องทำการชำระตัวให้บริสุทธิ์ทันที

This PURIFICATION consisted of the Nazarite having to shave their head completely SEVEN days after the event had occurred, and then come before the Priest on the eighth day for their PURIFICATION. An offering would be made of two pigeons, or two turtledoves that were brought by the Nazarite to the Priest for a SACRIFICE to GOD. The Priest would offer one of the SACRIFICES for a SIN OFFERING and one of the SACRIFICES for a BURNT OFFERING.

การชำระให้บริสุทธิ์นี้รวมไปถึงการที่นาศีร์จะต้องโกนศีรษะของเขาเป็นเวลา 7 วันหลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น แล้วเขาก็ต้องอยู่ต่อหน้าปุโรหิตในวันที่ 8 ของการชำระให้บริสุทธิ์ และทำการถวายเครื่องบูชาเป็นนกพิราบ 2 ตัว หรือนกเขา 2 ตัวแก่ปุโรหิต แล้วปุโรหิตจะถวาย 1 ในเครื่องบูชาชำระบาปและอีก 1 ที่เหลือเพื่อเป็นเครื่องเผาบูชา

The Priest would HALLOW the Nazarite's head by the burning of his hair at the ALTAR, because he had been in the presence of the dead and had DEFILED his head. After the Nazarite had been PURIFIED, he must bring on the following day a TRESPASS OFFERING. This SACRIFICE of a TRESPASS OFFERING was due from him for the time that he had lost in his SERVICE to GOD while he was DEFILED.

แล้วปุโรหิตจะทำการชำระศีรษะของนาศีร์โดยการเผาเส้นผมของเขาบนแท่นบูชาเพราะว่าเขาได้ไปอยู่ต่อหน้าความตายและทำให้ศรีษะของเขาเป็นมลทิล หลังจากที่นาศีร์ถูกชำระให้บริสุทธิ์เรียบร้อยแล้ว วันต่อมาเขาจะต้องนำเครื่องบูชาไถ่การละเมิดมาถวาย การถวายเครื่องบูชาไถ่การละเมิดนี้จะทำในระหว่างช่วงที่เขาไม่สามารถรับใช้พระเจ้าระหว่างที่ตัวเองเป็นมลทิลนั้น

Once the duration of the Nazarite's service to GOD had been fulfilled, the Nazarite would then come before the door of the TABERNACLE with his SACRIFICE, and while there shave the hair from his head in the presence of the Priest. The Priest would take the SACRIFICE brought by the Nazarite and offer it upon the ALTAR, and burn the hair from the Nazarite's head in the fire from beneath the ALTAR.

เมื่อหมดระยะเวลาแห่งการรับใช้พระเจ้าของนาศีร์แล้ว นาศีร์จะต้องมาอยู่ต่อหน้าประตูของพลับพลาพร้อมเครื่องถวายบูชา และขณะที่พวกเขาทำการโกนผมต่อหน้าปุโรหิต ปุโรหิตจะนำเครื่องบูชาที่นาศีร์นำมาถวายบนเผาบนแท่นเผาบูชาและเผาเส้นผมของนาศีร์ด้วยไฟจากแท่นเผาบูชานั้น

The Laws governing the Nazarite would be then waived by GOD and would no longer apply to that man for he had fulfilled his service as a Nazarite. Nearly all of the Prophets as well as those referred to as "MEN of GOD" in the Old Testament had sworn the oath of the Nazarite, and carried out their duties in accordance with the Laws of the Nazarite.

กฎที่ใช้กับนาศีร์จะถูกยกเลิกโดยพระเจ้านับจากนั้นและจะไม่มีผลบังคับใช้กับชายคนนั้นอีกต่อไปหลังจากที่เขาได้รับใช้พระเจ้าเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว ผู้พยากรณ์แทบจะทุกคนรวมไปถึงทุกคนที่ถูกเรียกว่า “คนของพระเจ้า” ในพระคัมภีร์เดิมล้วนเคยได้กล่าวคำปฏิญาณตนในการเป็นนาศีร์มาแล้วทั้งสิ้น และได้แบกรับกฎระเบียบแห่งการเป็นนาศีร์ไว้กับตัวตลอดการรับใช้ของพวกเขา

GOD'S COURSE and DIRECTION 

การเคลื่อนย้ายและทิศทางการเดินทาง

THE LORD instructs MOSES to make two silver TRUMPETS and these TRUMPETS would act as a public address system to the people. There were certain soundings (the number of blasts of the TRUMPET) that would indicate certain events. The TRUMPETS were also used to INDICATE GOD'S MOVEMENT. During the day a CLOUD would hover over the TABERNACLE and FIRE would hover over the TABERNACLE by night.

พระเจ้าได้สั่งให้โมเสสทำแตรเงินขึ้นมา 2 อันเพื่อใช้ในการป่าวประกาศต่อสาธารณะชน มีการกำหนดจำนวนการเป่าไว้อย่างชัดเจนสำหรับโอกาสต่างๆ แตรนี้ยังใช้เพื่อบ่งบอกการเสด็จของพระเจ้า ระหว่างกลางวันที่เสาเมฆลอยอยู่เหนือพลับพลาและเสาเพลิงในเวลากลางคืน

There was always someone who would stand watch over the CLOUD or the FIRE to see if it were to move. When either the CLOUD or the FIRE would lift up above the TABERNACLE the TRUMPETS would be sounded, so the people would know that GOD wanted them to move to another place. They would pack up all their belongings and follow the CLOUD by day or the FIRE by night UNTIL IT SETTLED. It was GOD who would determine the Children of ISRAEL'S comings and goings.

จะมีคนที่คอยสังเกตุอยู่ตลอดเวลาว่าเสาเมฆหรือเสาเพลิงกำลังเคลื่อนที่หรือไม่ เมื่อเสาเมฆหรือเสาเพลิงลอยอยู่เหนือพลับพลาจะมีการเป่าแตรเพื่อให้คนรู้ว่าพระเจ้าต้องการให้พวกเขาเดินทางต่อไปยังที่ใหม่ พวกเขาจะเก็บข้าวของและออกเดินทางตามเสาเมฆในเวลากลางวันหรือเสาเพลิงในเวลากลางคืนจนกว่าเสาจะหยุดเคลื่อน พระเจ้าเป็นผู้กำหนดการมาและไปของบรรดาอิสราเอล

GOD also instructed MOSES as to how the twelve tribes of ISRAEL would be situated about the TABERNACLE when they were camped. GOD even determined which group of people was to be the first to pack up and leave as well as to whom was the first to set up camp. This same sequence would also apply in the event of a war, as to who would be forward and lead and who would be flanked.

พระเจ้ายังได้สั่งโมเสสว่าอิสราเอลทั้ง 12 เผ่าจะต้องอยู่ตำแหน่งใดจากพลับพลาเมื่อมีการตั้งแคมป์ พระเจ้ากำหนดแม้กระทั่งว่าคนกลุ่มไหนจะเป็นกลุ่มแรกที่จะต้องเก็บข้าวของและออกเดินทางหรือกลุ่มไหนจะเป็นกลุ่มแรกที่เริ่มต้ังแคมป์ เช่นเดียวกันกับยามทำสงครามพระเจ้ากำหนดว่าใครจะต้องอยู่ทัพหน้าและนำการรบและใครที่จะต้องอยู่ด้านข้าง

The CLOUD or the FIRE would hover over the ARK of the COVENANT and would travel in the direction that the people were to go, so it ALWAYS hovered over the forward most part of the people and acted as their COMPASS. Those who carried the ARK would always observe the direction in which the CLOUD or the FIRE would go and that was the direction that the ARK would go and all the people would follow after it. THE LORD was also THE ONE who went out first in a time of battle, and when THE LORD would go out before the people to battle, they ALWAYS defeated their enemies.

เสาเมฆหรือเสาเพลิงจะลอยอยู่เหนือหีบแห่งพันธสัญญาและจะเคลื่อนไปในทิศทางเดียวกับที่ประชาชนเคลื่อนที่ไป ดังนั้นมันจึงลอยอยู่เหนือประชาชนที่อยู่ต้นขบวนทำให้ดูเหมือนว่าเสาเมฆกลายเป็นเหมือนเข็มทิศของพวกเขา บรรดาคนที่มีหน้าที่แบกหีบพันธสัญญาจะสังเกตุทิศทางของเสาเมฆและเสาเพลิงว่ามันเคลื่อนที่ไปในทางใดและนั่นจะเป็นทิศที่พวกเขาต้องแบกหีบไปทางนั้นแล้วประชาชนทั้งหมดจะเดินตามหลัง พระเจ้าเองยังทรงเป็นผู้ที่นำหน้ายามศึกสงครามและทุกครั้งที่พระเจ้านำพวกเขาในการรบพวกเขารบชนะทุกครั้ง

Numbers 10:35 And it came to pass, when the ARK set forward, that MOSES said, RISE UP, LORD, and let thine enemies be scattered; and let them that hate thee flee before thee. 

กันดารวิถี 10:35 ต่อมา เมื่อหีบยกออกเดินเมื่อไร โมเสสกราบทูลว่า “ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงลุกขึ้นเถิดให้ศัตรูทั้งหลายของพระองค์กระจัดกระจายไป ให้ผู้ที่ชังพระองค์หลีกหนีพระองค์ไป”

Numbers 10:36 And when it rested, he said, RETURN, 0' LORD, unto the many thousands of ISRAEL.

กันดารวิถี 10:36 เมื่อหีบยับยั้งท่านกราบทูลว่า “โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอเสด็จกลับมาสู่คนอิสราเอลที่นับเป็นพันๆเถิด”

NOTE 22: With the Children of ISRAEL consisting of over one and one-half million people, GOD could move the lot of them by the aforementioned procedure in less than two hours. They could either make camp, or break camp and be on the move, in an extremely short period of time! 

หมายเหตุ 22: เนื่องจากลูกหลานของอิสราเอลมีจำนวนมากกว่า 1.5 ล้านคน พระเจ้าทรงนำพวกเขาด้วยวิธีดังที่อธิบายมาแล้วซึ่งขั้นตอนแบบนี้ใช้เวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง พวกเขาสามารถตั้งแคมป์หรือถอนรื้อเก็บและเดินทางต่อไปได้ภายในระยะเวลาอันสั้น

MOSES' frustration

ความท้อใจของโมเสส

With the people having only MANNA to eat most of the time, they were continually complaining to MOSES over and over again and this displeased THE LORD that these people were never satisfied. On one occasion THE LORD sent an ANGEL as a FIRE around the perimeter of the camp and the FIRE consumed all those at the outer camp boundary. When the people saw what GOD was doing out of HIS ANGER they became extremely frightened. They then cried out to MOSES for him to PRAY to GOD to stop HIS WRATH against ISRAEL. Once MOSES cried out to THE LORD GOD of ISRAEL on the behalf of the Children of ISRAEL, GOD WOULD QUENCH HIS ANGER against the people, FOR GOD LOVED MOSES!

เนื่องจากส่วนใหญ่แล้วประชาชนมีมานากินเป็นอาหาร พวกเขามักจะบ่นกับโมเสสอยู่เสมอ บ่นแล้วบ่นอีก และนั่นทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัยที่คนเหล่านี้ไม่เคยพอใจอะไรเลย ครั้งหนึ่งที่พระเจ้าส่งฑูติสวรรค์ในรูปแบบของไฟล้อมรอบแคมป์แล้วไฟนั้นก็ได้เผาผลาญสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบนอกเขตแดนนั้นเสียสิ้น พวกเขาได้เห็นสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำเมื่อพระองค์ทรงกริ้วพวกเขาก็กลัวเป็นอย่างมาก พวกเขาเริ่มร้องไห้ขอให้โมเสสช่วยอธิษฐานกับพระเจ้าให้หยุดการลงโทษต่ออิสราเอลเสีย เมื่อโมเสสร้องขอพระเจ้าแห่งอิสราเอลแทนพวกบรรดาลูกหลานอิสราเอล พระเจ้าก็ได้ดับไฟแห่งโทสะของพระองค์ลงเพราะว่าพระเจ้าทรงรักโมเสส

The people still continually complained about them not having any meat to eat. This DISPLEASED both THE LORD and MOSES because of their continual complaints and THE LORD'S anger was again kindled against the Children of ISRAEL. MOSES asked THE LORD why he alone had the responsibility to care for all these people? MOSES also told THE LORD that the people's continual complaints were becoming more than he could bear.

แต่แล้วผู้คนก็ยังคงบ่นในเรื่องที่ว่าพวกเขาไม่มีเนื้อสัตว์กิน ครั้งนี้ทั้งพระเจ้าและโมเสสไม่พอใจพวกเขาเพราะการบ่นไม่หยุดของอิสราเอล แล้วความโกรธของพระเจ้าที่มีต่อลูกหลานอิสราเอลก็ทำให้เกิดวงแหวนไฟอีกครั้ง โมเสสถามพระเจ้าว่าทำไมเขาจะต้องมารับผิดชอบในการดูแลบรรดาคนเหล่านี้ด้วย เขายังบอกพระเจ้าต่อไปอีกว่า คนเหล่านี้ยังคงบ่นไม่เลิกจนเกินกว่าที่เขาจะทนรับไหวแล้ว

THE LORD tells MOSES to gather together the SEVENTY ELDERS of the Tribes of ISRAEL, and once they are gathered together, to bring them to the door of the TABERNACLE. THE LORD also tells MOSES that GOD will come down (DESCEND) and take some of the SPIRIT that HE had put upon MOSES, and put some of that same SPIRIT upon the SEVENTY ELDERS. GOD says that once HE has done this that the SEVENTY ELDERS could share in MOSES' responsibility. THE LORD then gave MOSES the WORDS to say to the people.

พระเจ้าตรัสบอกโมเสสว่าให้รวบรวมบรรดาผู้อาวุโสจากทุกเผ่าจำนวน 70 คน และเมื่อรวมรวมมาได้ครบแล้ว ก็ให้พาพวกเขาเหล่านั้นไปยังหน้าประตูพลับพลาของพระเจ้า พระเจ้าบอกโมเสสว่าพระองค์จะเสด็จลงมาและนำเอาวิญญาณบางส่วนที่พระองค์ใส่ไว้ให้แก่โมเสสไปใส่ให้แก่บรรดาผู้อาวุโสทั้ง 70 คนนี้ พระเจ้าบอกว่าพระองค์ทำแบบนี้เพื่อให้ผู้อาวุโสทั้ง 70 คนนี้ช่วยแบ่งเบาภาระให้แก่โมเสส แล้วพระเจ้าก็ได้ให้ถ้อยคำแก่โมเสสเพื่อกล่าวแก่บรรดาประชากร

Numbers 11:18 And say thou unto the people, SANCTIFY your­ selves against tomorrow, and ye shall eat flesh: for ye have wept in the EARS of THE LORD, saying, Who shall give us flesh to eat?  For it was well with us in Egypt: therefore THE LORD will give you flesh, and ye shall eat. 

กันดารวิถี 11:18 และจงกล่าวแก่คนทั้งปวงว่า ‘ท่านทั้งหลายจงชำระตัวให้บริสุทธิ์สำหรับพรุ่งนี้ ท่านจะได้รับประทานเนื้อ เพราะท่านร้องไห้ต่อพระพระกรรณของพระเยโฮวาห์ว่า “ผู้ใดจะให้เนื้อเรากิน เมื่อเราอยู่ในอียิปต์เราก็สุขสบาย” เพราะเหตุนี้พระเยโฮวาห์จะทรงประทานเนื้อให้ท่านทั้งหลายรับประทาน

THE LORD further tells MOSES that HE will give them enough meat to last them an entire month. MOSES in turn asks THE LORD, "Where is this meat going to come from? Should they then kill all their cattle and their herds of sheep? Or should they gather all the fish out of the sea, and how should GOD be able to give all these people meat to eat"? THE LORD then SAYS to MOSES, is anything too difficult for THE LORD?

พระเจ้าตรัสบอกโมเสสว่าพระองค์จะให้เนื้อแก่พวกเขากินตลอดเดือน แล้วโมเสสก็ถามพระเจ้าว่า “เนื้อจะมาจากไหนได้หล่ะพระเจ้า? จะให้ฆ่าวัวและแกะทั้งหมดของพวกเขาหรือ? หรือว่าควรจะไปจับปลาจากทะเล แล้วพระเจ้าจะให้เนื้อแก่พวกเขาทั้งหมดได้อย่างไร?” แล้วพระเจ้าก็ถามโมเสสกลับไปว่า มีสิ่งใดที่ยากเกินสำหรับพระเจ้าของเขาหรือ?

Once MOSES calls the SEVENTY ELDERS to the door of the TABERNACLE, only sixty-eight of the SEVENTY show up. THE LORD then DESCENDED in a CLOUD and placed some of the SPIRIT that was upon MOSES upon the sixty-eight ELDERS that were at the door, just as GOD had said HE would do. GOD even put some of the SPIRIT upon the two who did not show up at the TABERNACLE and remained in their tents, even though they had not come to the door of THE TABERNACLE. Then once THE SPIRIT of GOD came upon the SEVENTY, they ALL began to speak in TONGUES (HEBREWAH), and this was rumored about the camp. Joshua not being present at the TABERNACLE DOOR came and told MOSES about the two who were not at the assembly who were now speaking in TONGUES. Joshua asks MOSES shouldn't MOSES be forbidding the two who had not shown up at the TABERNACLE DOOR from PROPHESYING (Speaking in TONGUES)?

เมื่อโมเสสเรียกผู้อาวุโสทั้ง 70 คนให้มาที่หน้าประตูพลับพลา มีเพียง 68 คนเท่านั้นที่มา พระเจ้าเสด็จมาอยู่ในเมฆและได้ใส่วิญญาณที่เคยอยู่กับโมเสสให้แก่ผู้อาวุโสทั้ง 68 คนนั้นที่อยู่หน้าประตูพลับพลาดังที่พระองค์เคยตรัส และพระเจ้ายังได้ใส่วิญญาณให้แก่ผู้อาวุโส 2 คนนั้นที่อยู่ในเต้นท์ของตัวเองและไม่ได้มาที่พลับพลาด้วย เมื่อพระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่เหนือผู้อาวุโสทั้ง 70 คนนั้นแล้วพวกเขาทั้งหมดก็เริ่มพูดภาษาพระวิญญาณบริสุทธิ์ (ฮีบรูวาห์) และเหตุการณ์นี้สร้างข่าวลือไปทั่วแคมป์ โยชัวผู้ซึ่งไม่ได้ถูกเรียกให้มาปรากฎตัวที่หน้าประตูพลับพลาได้มาและบอกโมเสสเกี่ยวกับผู้อาวุโส 2 คนที่ไม่ได้มาปรากฎตัวแต่กำลังพูดภาษาพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่นั้น โยชัวบอกโมเสสว่าควรจะสั่งห้ามผู้อาวุโส 2 คนนั้นที่ไม่ได้มาปรากฎตัวว่าไม่ให้เขาทำการพยากรณ์ (พูดภาษาพระวิญญาณ)

Numbers 11:29 And MOSES said unto him, Enviest thou for my sake? Would GOD that all THE LORD'S people were Prophets, and THE LORD would put HIS SPIRIT upon them. 

กันดารวิถี 11:29 แต่เมเสสบอกเขาว่า “ท่านเจ็บร้อนแทนเราหรือ เราใคร่ให้ประชาชนของพระเยโฮวาห์เป็นผู้พยากรณ์ทุกคน และใคร่ให้พระเยโฮวาห์ทรงใส่วิญญาณของพระองค์ไว้บนเขาเหล่านั้น”

THE LORD did as HE said HE would do! GOD brought forth a wind from the sea and in the wind there were quails that were then scattered over seven square miles of land. The quails were thirty-six inches deep in all directions omitting from the center of the camp to well outside of it! The people then lusted after the quail like wild animals and this further angered THE LORD. Then all those who did eat in excess and gorge d themselves with the quail died, because THE LORD had put a PLAGUE upon them.

แล้วพระเจ้าก็ทรงทำตามที่พระองค์ตรัสว่าจะทำ พระองค์ทรงให้มีลมพัดมาจากทะเลหอบเอานกกระทามาตกลงบนพื้นดินเป็นพื้นที่มากกว่า 7 ตารางไมล์ กองนกกระทาสูงรวมกันถึง 36 นิ้วในพื้นที่ด้านนอกรอบๆแคมป์ แล้วประชากรเหล่านั้นก็เกิดความโลภซึ่งทำให้พระเจ้ากริ้วมาก คนเหล่านั้นที่กินมากเกินไปพระเจ้าก็ทำให้เป็นโรคระบาดตาย

Numbers 11:34 And he called the name of that place Kib-roth­ hat-ta-a-vah: because there they buried the people that lusted. 

กันดารวิถี 11:34 เขาจึงเรียกชื่อตำบลนั้นว่าขิบโรทหัทธาอาวาห์ เพราะที่นั่นเขาฝังศพคนทั้งปวงที่โลภมาก

MOSES' AUTHORITY CHALLENGED!

ความขัดแย้งเกี่ยวกับสิทธิอำนาจของโมเสส!

MOSES' wife Zip-po’-rah being an Ethiopian woman had quite dark skin . This caused both Miriam and Aaron (MOSES' brother and sister) to make condemnations to the people in regard to MOSES' mixed marriage. The two were also openly questioning MOSES' AUTHORITY to lead them, and saying to the people, that GOD had also spoken through them as well as MOSES. They questioned why they shouldn't be leading the people rather than MOSES, who had married outside of the Children of ISRAEL? This never really bothered MOSES when hearing this murmuring, as the POWER that GOD had given to MOSES seemed to him at  times to be more of a curse rather than a BLESSING.

ภรรยาของโมเสส นางศิปโปราห์ เป็นคนเอธิโอเปียจึงมีผิวคล้ำ และด้วยเหตุนี้ทำให้มิเรียมและอาโรน (พี่ชายและพี่สาวของโมเสส) ได้ตำหนิโมเสสต่อหน้าประชาชนในเรื่องของการแต่งงานกับคนต่างชาติ ทั้งคู่แสดงความแคลงใจต่อสิทธิอำนาจของโมเสสอย่างเปิดเผยและได้กล่าวกับประชาชนว่า พระเจ้าได้ทรงตรัสกับพวกเขาเหมือนกับที่ได้ตรัสกับโมเสส พวกเขาสงสัยว่าทำไมไม่เป็นพวกเขาเองที่พระเจ้าใช้ให้นำชนชาตินี้แทนโมเสสผู้ซึ่งแต่งงานกับคนที่ไม่ใช่อิสราเอล เรื่องนี้ไม่เคยอยู่ในสายตาโมเสสเลยยามเขาได้ยินคำต่อว่านี้ เพราะว่าอำนาจที่พระเจ้าได้มอบไว้แก่เขานั้น สำหรับเขาเองกลับมองว่าเป็นคำแช่งสาปมากกว่าการอวยพรซะอีก

HOWEVER; this most certainly DISPLEASED THE LORD! GOD after hearing what Aaron and Miriam had said regarding MOSES' AUTHORITY, came down in a CLOUD VERY ANGRY and called MOSES, Aaron, and Miriam to the door of the TABERNACLE.

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัยอย่างมาก หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่อาโรนและมิเรียมพูดเกี่ยวกับสิทธิอำนาจของโมเสส พระองค์ได้เสด็จลงมาในเมฆด้วยความโกรธและเรียกโมเสส, อาโรน, และมิเรียมให้ไปยังหน้าประตูพลับพลา

Numbers 12:6 AND HE SAID, HEAR NOW MY WORDS: IF THERE BE A PROPHET AMONG YOU, I THE LORD WILL MAKE MYSELF KNOWN UNTO HIM IN A VISION, AND WILL SPEAK UNTO HIM IN A DREAM. 

กันดารวิถี 12:6 พระองค์ตรัสว่า “จงฟังถ้อยคำของเรา ถ้าจะมีผู้พยากรณ์ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย เราพระเยโฮวาห์จะสำแดงตัวแก่ผู้นั้นเป็นนิมิต เราจะพูดกับเขาทางฝัน

Numbers 12:7 MY SERVANT MOSES IS NOT SO, WHO IS FAITHFUL IN ALL MINE HOUSE. 

กันดารวิถี 12:7 สำหรับโมเสสผู้รับใช้ของเราก็ไม่เป็นเช่นนั้น ในวงศ์วานทั้งหมดของเราเขาสัตย์ซื่อ

Numbers 12:8 WITH HIM WILL I SPEAK MOUTH TO MOUTH, EVEN APPARENTLY, AND NOT IN DARK SPEECHES; AND THE SIMILITUDE OF THE LORD SHALL HE BEHOLD: WHEREFORE THEN WERE YE NOT AFRAID TO SPEAK AGAINST MY SERVANT MOSES? 

กันดารวิถี 12:8 เราพูดกับเขาปากต่อปากอย่างชัดเจน ไม่พูดเร้นลับ และเขาเห็นสัณฐานของพระเยโฮวาห์ ไฉนเจ้าไม่กลัวที่จะพูดติโมเสสผู้รับใช้ของเรา”

After THE LORD had spoken these words to Aaron and Miriam,  HE DEPARTED IN ANGER. Miriam immediately became LEPROUS from head to toe as though she had been born a leper. Once Aaron had seen what THE LORD had done to Miriam, he cried out to MOSES asking him for forgiveness.· MOSES in turn CRIED OUT TO THE LORD on behalf of Miriam, and THE LORD SAID to MOSES, PUT HER OUT OF THE CAMP FOR SEVEN DAYS, and then HE WOULD HEAL HER AFFLICTION. (After this event, Miriam's name is only mentioned once more regarding her death and is never mentioned again throughout the Scriptures of the TORAH.)

หลังจากที่พระเจ้าได้ตรัสถ้อยคำเหล่านั้นแก่อาโรนและมิเรียม พระองค์ก็เสด็จกลับไปด้วยความโกรธ และทันใดน้ันเองมิเรียมก็กลายเป็นโรคเรื้อนอย่างฉับพลันตั้งแต่หัวยันเท้าดังกับว่านางเป็นโรคนี้ตั้งแต่กำเนิด และทันทีที่อาโรนได้เห็นสิ่งที่พระเจ้าทำกับมิเรียมแล้ว เขาขอร้องโมเสสให้ยกโทษให้แก่เขา แล้วโมเสสก็ได้ร้องทูลต่อพระเจ้าแทนมิเรียม และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่าให้นำนางออกไปอยู่นอกค่ายเป็นเวลา 7 วันแล้วพระองค์จะทรงรักษาโรคเรื้อนของนาง (หลังจากเหตุการณ์นี้ ได้มีการกล่าวถึงมิเรียมอีกเพียงแค่ครั้งเดียวในพระคัมภีร์ก็คือตอนที่นางเสียชีวิตและไม่เคยถูกกล่าวถึงอีกเลยตลอดในพระคัมภีร์โทราห์)

Note 23: MOSES, being born of the HOLY SPRIT was certainly more than a Prophet. Each and every time that THE HOLY SPIRIT COMES DOWN AS THE DELIVERER, in the form of a PERSON, THAT PERSON IS EMPOWERED to do MORE than the previous PERSON of THE HOLY SPIRIT was able to do. 

หมายเหตุ 23: โมเสสได้ถือกำเนิดมาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ เขาเป็นยิ่งกว่าผู้เผยพระวจนะ ในแต่ละครั้งและทุกครั้งที่พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จลงมาในฐานะของ THE DELIVERER ในร่างของมนุษย์ มนุษย์ผู้นั้นจะได้รับพลังในการทำการใดๆมากกว่ามนุษย์คนก่อนหน้าผู้ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาบนเขา

NOAH being the first DELIVERER was EMPOWERED to build the ARK and to gather up all the animals of the earth. JOSEPH, BEING THE SECOND DELIVERER WAS EMPOWERED TO RECEIVE VISIONS AND DREAMS, and was GIVEN by GOD GREAT EARTHLY AUTHORITY. MOSES BEING THE THIRD DELIVERER WAS EMPOWERED TO BRING ABOUT PLAGUES, AND CURSES, AND BLESSINGS, AND MIRACLES OF ALL SORTS. WHEN THE HOLY SPIRIT COMES AGAIN, AS THE 182 PERSON, HIS EMPOWERMENT SHALL BE UNLIMITED and WITHOUT MEASURE! HE SHALL COMMAND THE HEAVENS AND THE EARTH, AND THEY SHALL OBEY! The Prophet Micah confirms this in his Scriptures!

โนอาห์เป็น DELIVERER คนแรกได้รับมอบความสามารถในการต่อสร้างเรือจนสำเร็จและสามารถรวบรวมเอาบรรดาสัตว์ของโลกนี้ไว้ได้ โยเซฟเป็น DELIVERER คนที่สองผู้ซึ่งได้รับมอบความสามารถในการเห็นนิมิตและความฝันและสิ่งนี้ถูกประทานให้โดยพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด โมเสสเป็น DELIVERER คนที่สามผู้ซึ่งมีความสามารถในการทำให้เกิดกาฬโรค, หายนะ, การอวยพร, การอัศจรรย์ในทุกรูปแบบ เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จลงมาอีกครั้งในรูปแบบของ 182 PERSON พลังอำนาจของเขาจะไร้ขีดจำกัดและไม่สามารถวัดได้ พระองค์จะสามารถสั่งการฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกแล้วพวกเขาจะเชื่อฟังพระองค์ ผู้พยากรณ์มีคาห์ยืนยันเรื่องนี้ในข้อความในพระคัมภีร์ของเขา!

Micah 7:15 According to the days of thy coming out of the land of Egypt will I shew unto him MARVELLOUS THINGS. 

มีคาห์ 7:15 ดังในสมัยเมื่อเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์ เราจะสำแดงสิ่งมหัศจรรย์แก่เขา

Micah 7:16 The nations shall see and be confounded at all their might: they shall lay their hand upon their mouth, their ears shall be deaf 

มีคาห์ 7:16 ประชาชาติทั้งหลายจะแลเห็นอับอายด้วยอานุภาพทั้งสิ้นของเขาทั้งหลาย (เสริมหมายถึงพยานทั้งสอง วิวรณ์ 11:3) เขาทั้งหลายจะเอามือปิดปากไว้และหูของเขาจะหนวกไป

Micah 7:17 They shall lick the dust like a serpent, they shall move out of their holes like worms of the earth: they shall be afraid of THE LORD our GOD, and shall fear because of thee. 

มีคาห์ 7:17 เขาทั้งหลายจะเลียผงคลีเหมือนอย่างงู เขาจะเคลื่อนตัวออกจากรูของเขาดุจหนอนบนแผ่นดินโลก เขาจะตระหนกตกใจพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเนื่องด้วยเจ้า เขาทั้งหลายจะกลัว

Failure to TRUST in THE LORD!

ผลของการไม่วางใจในพระผู้เป็นเจ้า!

With the CHILDREN of ISRAEL now nearing the River Jordan and soon to be entering into the land of Canaan, THE LORD instructs MOSES to select one person from each of the TWELVE TRIBES, so they may go out before them and spy out the land. MOSES selects one member from each of the tribes omitting the tribe of Levi, as the tribe of Levi BELONGED to THE LORD.

ตอนนี้อิสราเอลได้เดินทางมาใกล้แม่น้ำจอร์แดนและอีกไม่นานจะสามารถเข้าสู่ดินแดนคานาอันแล้ว พระเจ้าได้สั่งโมเสสให้เลือกคนหนึ่งคนจากทั้ง 12 เผ่า เพื่อส่งพวกเขาให้ไปสอดแนมยังดินแดนนั้น โมเสสได้เลือกแต่ละคนออกมาจากแต่ละเผ่ายกเว้นเผ่าเลวีเนื่องจากเผ่าเลวีเป็นของพระเจ้า

MOSES, in keeping the NUMBER of TRIBES to TWELVE, selects two from the tribe of JOSEPH. Namely, one from the tribe of E' -phra-im, and one from the tribe of Ma-nas'-seh, with E'-phra-im and Ma-nas'-seh both being the sons of JOSEPH. The tribe of E' -phra-im was the replacement for the tribe of Levi and the tribe of Ma-nas' -seh represented the tribe of JOSEPH. Instructions were given to those who were sent to spy out the land. They were told that they should look over the land to see how productive the land was and they were also supposed to search out where the cities were located and what kind of defenses those cities had.

แต่เพื่อให้ผู้สอดแนมมีจำนวนครบ 12 คน เขาจึงเลือกคน 2 คนออกมาจากเผ่าโยเซฟ นั่นคือหนึ่งคนจากเผ่าเอฟราอิมและอีกคนจากเผ่ามนัสเสห์เนื่องจากทั้งสองเป็นบุตรชายของโยเซฟ เผาเอฟราอิมเป็นตัวแทนของเผ่าเลวีและเผ่ามนัสเสห์เป็นตัวแทนของเผ่าโยเซฟ แล้วก็ได้สั่งการบรรดาผู้สอดแนมเหล่านั้น พวกเขาถูกสั่งว่าให้ไปตรวจตราดูดินแดนนั้นว่ามีผลผลิตเป็นอย่างไร และพวกเขาก็ต้องสืบดูที่ตั้งของเมืองต่างๆว่าตั้งอยู่ที่ใด มีการป้องกันการโจมตีอย่างไรบ้าง

After the TWELVE Tribal Representatives had spent forty days of spying in the land of Canaan, they returned having brought back with them, grapes and pomegranates and figs that were growing abundantly in the land. But the report coming from all but two of the twelve spies were that the land that they were about to POSSESS was very well defended by at least four different groups of people. They also informed MOSES that they had spotted some of the Angelic offspring living in the land who were GIANTS, men of great stature. They referred to the Angelic-offspring (the Anakim) as GIANTS and ten of the TWELVE spies proclaimed that The CHILDREN of ISRAEL could not take this land because they could not defeat these GIANTS!

หลังจากตัวแทนทั้ง 12 เผ่าถูกส่งออกไปเป็นเวลา 40 วันในดินแดนคานาอัน พวกเขาก็กลับมาพร้อมกับองุ่น ทับทิม และลูกมะเดื่อซึ่งเป็นผลผลิตที่สมบูรณ์ของดินแดนนั้น แต่พวกเขาทุกคนต่างรายงานเป็นเสียงเดียวกันยกเว้น 2 คนว่าเมืองนี้ถูกปกป้องไว้อย่างดีจากคนอย่างน้อย 4 กลุ่ม พวกเขายังได้รายงานโมเสสด้วยว่าพวกเขาเห็นมนุษย์ที่เป็นเชื้อสายจากฑูตสวรรค์ที่ถูกสาปอยู่ในเมืองนี้ด้วย ซึ่งก็คือยักษ์ที่มีรูปร่างสูงใหญ่นั่นเอง พวกเขาได้กล่าวถึงเชื้อสายของทูติสวรรค์ อนาคิม ซึ่งเป็นยักษ์ และผู้สอดแนมทั้ง 10 จาก 12 เผ่าก็ได้พูดเหมือนกันหมดว่าชาวอิสราเอลไม่มีทางยึดดินแดนนี้โดยการเอาชนะพวกยักษ์นี้ได้แน่ 

Numbers 13:32 And they brought up an evil report of the land  which they had searched unto the CHILDREN of ISRAEL, saying, The Land, through which we have gone to search it, is a land that eateth up the inhabitants thereof; and all the people we saw in it are men of a great stature.  

กันดารวิถี 13:32 และเขาได้กล่าวร้ายเรื่องแผ่นดินที่เขาได้ไปสอดแนมมาเล่าให้คนอิสราเอลฟังว่า “แผ่นดินที่เราได้ไปสืบดูตลอดแล้วนั้นเป็นแผ่นดินที่กินคนซึ่งอยู่ในนั้น บรรดาชาวเมืองที่เราเห็นเป็นคนรูปร่างใหญ่โต

Numbers 13:33 And there we saw GIANTS, the sons of A 'nak, which come of the GIANTS: and we were in our own sight as grasshoppers, and so we were in their sight. 

กันดารวิถี 13:33 ที่นั่นเราเห็นพวกมนุษย์ยักษ์คือบุตรของคนอานาค ซึ่งมาจากพวกมนุษย์ยักษ์ เราเป็นเหมือนตั๊กแตนในสายตาของเขาก็เหมือนกัน” 

After hearing the report from ten of the spies on how the land could not be taken, the CHILDREN of ISRAEL become fearful for their lives and complain to MOSES and Aaron about it. The people were now saying that they should have never left the land of Egypt, because they had now been brought into the wilderness by GOD to die! HOWEVER, two of the TWELVE that went to spy out the land said, with GOD'S HELP we KNOW that we can defeat those who now occupy the land.

หลังจากได้ฟังรายการจากผู้สอดแนมทั้ง 10 ว่าดินแดนนั้นไม่สามารถยึดครองได้ ชาวอิสราเอลทั้งหลายก็มีความกลัวต่อชีวิตและบ่นกับโมเสสและอาโรนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้พวกเขาบ่นอีกแล้วว่าไม่ควรจะออกจากดินแดนอียิปต์เพื่อมาตกระกำลำบากในถิ่นทุรกันดารเพื่อมาตายเลย อย่างไรก็ดีผู้สอดแนม 2 คนที่เหลือได้กล่าวว่า ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า เรารู้วิธีที่จะต่อสู้กับคนเหล่านั้นที่ยึดครองดินแดนนี้

These two that had FAITH in GOD were O'-she-a, (whom MOSES had renamed Joshua), and Caleb the son of Je-phun'-neh. But the people refused to believe their report and wanted to stone both Joshua and Caleb for their disagreement with the other ten spies. Due to the peoples lacking in FAITH towards GOD and their unwillingness to go into battle against the current occupants of the land, MOSES became DISTRAUGHT with the Children of ISRAEL.

ชายทั้งสองคนที่มีความเชื่อในพระเจ้านี้คือ โอชีเอ (ผู้ซึ่งภายหลังโมเสสตั้งชื่อให้ใหม่ว่า โยชูวา) และคาเลบบุตรของเยฟุนเนห์ แต่ผู้คนกลับไม่เชื่อสิ่งที่พวกเขากล่าวและต้องการที่จะเอาหินขว้างพวกเขาให้ตายเนื่องจากทั้งสองมีความเห็นไม่ตรงกับผู้สอดแนมอีก 10 คน เนื่องจากประชากรขาดความเชื่อในพระเจ้า และการที่พวกเขาไม่อยากสู้รบกับผู้ที่ยึดครองแผ่นดินนั้นอยู่ โมเสสก็รู้สึกเบื่อมากกับบรรดาบุตรหลายอิสราเอลเหล่านี้

Once THE LORD hears about the violence that the people had towards Joshua and Caleb, and SEES their unwillingness to go out and fight for the land which THE LORD had promised their fathers, HE AGAIN appears at the DOOR of the TABERNACLE before all the people.

เมื่อพระเจ้าได้ยินเกี่ยวกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นจากน้ำมือประชาชนต่อโยชูวาและคาเลบ และเห็นถึงความไม่อยากสู้รบเพื่อแย่งชิงดินแดนซึ่งพระเจ้าสัญญากับบรรพบุรุษของพวกเขา พระองค์ก็ได้เสด็จมาที่ที่ประตูพลับพลาต่อหน้าประชาชนอีกครั้ง

Numbers 14:11 And THE LORD said unto MOSES, HOW LONG WILL THIS PEOPLE PROVOKE ME? AND HOW LONG WILL IT BE ERE THEY BELIEVE ME, FOR ALL THE SIGNS WHICH I HAVE SHEWED AMONG THEM? 

กันดารวิถี 14:11 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “ชนชาตินี้จะสบประมาทเรานานสักเท่าใด”แม้ว่าเราได้กระทำหมายสำคัญต่างๆ ท่ามกลางเขามาแล้ว เขาทั้งหลายจะไม่เชื่อเรานานเท่าใด

Numbers 14:12 I WILL SMITE THEM WITH THE PESTILENCE, AND DISINHERIT THEM, AND WILL MAKE OF THEE A GREATER NATION AND MIGHTIER THAN THEY. 

กันดารวิถี 14:12 เราจะประหารเขาเสียด้วยโรคร้ายและตัดเขาเสียจากการสืบมรดก เราจะกระทำให้เจ้าเป็นประเทศใหญ่โตและแข็งแรงกว่าเขาอีก”

After MOSES sees that THE LORD once again wants to destroy ISRAEL, MOSES pleads with THE LORD that HE quench HIS ANGER and have mercy on the people and excuse their ignorance. He reminds THE LORD as to what the Egyptians would say when they hear that GOD had DESTROYED all of HIS PEOPLE? MOSES further tells THE LORD that once the Egyptians hear of ISRAEL'S fate they will say, that the GOD of ISRAEL could not DELIVER these people into the land that HE had promised them, so HE therefor DESTROYED them ALL in the wilderness.

หลังจากที่โมเสสเห็นว่าพระเจ้าต้องการจะทำลายอิสราเอลอีกครั้ง เขาได้อ้อนวอนต่อพระเจ้าให้ระงับความโกรธและมีเมตตายกโทษต่อความไม่รู้ของพวกเขา เขาได้ย้ำเตือนต่อพระเจ้าว่าชาวอียิปต์จะพูดอย่างไรหากพวกเขาได้ยินว่าพระเจ้าได้ทำลายประชากรของพระองค์ โมเสสยังได้ทูลต่อพระเจ้าอีกว่าทันทีที่อียิปต์ได้ยินเกี่ยวกับความเชื่อของชาวอิสราเอล พวกเขาจะพูดว่า พระเจ้าของอิสราเอลไม่สามารถนำประชากรของพระองค์ไปยังดินแดนที่ได้ทรงสัญญาไว้ได้ดังนั้นพระองค์จึงทำลายพวกเขาเสียใจถิ่นทุรกันดาร

GOD after hearing MOSES' plea, agrees with MOSES that HE should not DESTROY ISRAEL and decides to pardon them. But GOD tells MOSES what HE will do rather than DESTROYING them. GOD reminds MOSES that The CHILDREN of ISRAEL had seen all the miracles that HE had performed in the land of Egypt and in the wilderness, yet they were still unable to TRUST in HIM.

หลังจากที่พระเจ้าได้ฟังคำวิงวอนของโมเสส พระองค์ทรงเห็นด้วยกับเขาว่าพระองค์ไม่ควรจะทำลายอิสราเอลจึงได้ตัดสินพระทัยที่จะอภัยโทษพวกเขา แต่พระเจ้าตรัสบอกโมเสสว่าพระองค์จะทำอะไรต่ออิสราเอลแลกกับการไม่ทำลายพวกเขา พระเจ้าได้เตือนโมเสสว่าลูกหลานของอิสราเอลได้เห็นการอัศจรรย์ทั้งหมดที่พระองค์ได้ทำในแผ่นดินอียิปต์และในถิ่นทุรกันดารแต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังขาดความเชื่อในพระองค์

GOD said that because of their lack in FAITH, HE would not allow this particular generation of the CHILDREN of ISRAEL to enter into the PROMISED LAND! GOD says, all of this generation over the age of nineteen years will die in the wilderness, excepting for Joshua and Caleb, for they were the only ones who TRUSTED in THE LORD! 

พระเจ้าตรัสว่าเนื่องจากที่พวกเขาขาดความเชื่อ พระองค์จะไม่อนุญาตให้คนในชั่วอายุนี้ของอิสราเอลมีสิทธิได้เข้าแผ่นดินแห่งพระสัญญาของพระองค์ พระเจ้าตรัสว่าประชากรชั่วอายุนี้ที่มีอายุตั้งแต่ 19 ปีขึ้นไปจะต้องตายในถิ่นทุรกันดารยกเว้นโยชูวาและคาเลบเพราะมีเพียงเขาสองคนเท่านั้นที่มีความเชื่อในพระองค์

Due to the CHILDREN of ISRAEL'S lack in FAITH and TRUST in THE LORD, only Joshua and Caleb were allowed to cross over the River Jordan and enter into the PROMISED LAND. The CHILDREN of ISRAEL then wander for FORTY YEARS in the wilderness because of their LACK of FAITH in GOD, and this GENERATION never sees the PROMISED LAND!

เนื่องจากประชากรอิสราเอลที่ขาดความเชื่อในพระเจ้า จึงมีเพียงแค่ยกเว้นโยชูวาและคาเลบเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าสู่ดินแดนแห่งพระสัญญา ส่วนอิสราเอลที่เหลือก็ต้องเดินวนเวียนอยู่ในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลา 40 ปีเนื่องจากพวกเขาขาดความเชื่อในพระเจ้า และประชากรรุ่นนี้ก็ไม่มีโอกาสได้เห็นดินแดนแห่งพระสัญญาของพระเจ้าเลย

Korah's Rebellion

การกบฏของโคราห์

With the AUTHORITY given to MOSES and Aaron by GOD being continually challenged by the people, a man by the name Korah of the Levites and 250 of the princes of the assembly (Levites that look after the articles of the TABERNACLE), go before MOSES and Aaron. They challenge both MOSES and Aaron's authority and threaten to take over the charge of the TABERNACLE.

สิทธิอำนาจที่พระเจ้ามอบให้แก่โมเสสและอาโรนนั้นถูกท้าทายโดยชาวอิสราเอลอย่างต่อเนื่อง ชายผู้หนึ่งชื่อว่า โคราห์ เป็นคนเผ่าเลวีและเป็นตัวแทนจากเหล่าเจ้าชายทั้ง 250 คน (เผ่าเลวีที่ทำหน้าที่ดูแลพลับพลา) ได้มาหาโมเสสและอาโรน พวกเขาท้ายทายสิทธิอำนาจของโมเสสและอาโรนและข่มขู่เพื่อที่จะยึดหีบพระสัญญา

They tell MOSES and Aaron that they are now going to take charge over the CHILDREN of ISRAEL and the ARK of the COVENANT and TABERNACLE as well. MOSES says in response to them that they should bring their censers with them on the following day and meet at the TABERNACLE DOOR. While at the TABERNACLE they should offer up their fire before GOD and see who GOD accepts to make an offering to HIM, whether HE  accepts MOSES and Aaron's OFFERING or theirs?

พวกเขาบอกโมเสสและอาโรนว่าบัดนี้พวกเขากำลังจะเข้ายึดครองเหนือลูกหลานอิสราเอลและหีบพระสัญญาและพลับพลา โมเสสกล่าวตอบพวกเขาว่าให้พวกเขานำเครื่องเผาบูชามายังหน้าประตูพลับพลาในวันถัดไป และให้ถวายเครื่องบูชาด้วยไฟต่อพระพักตร์พระเจ้าและมาดูกันว่าพระเจ้าจะยอมรับเครื่องเผาบูชาของพวกเขาหรือของโมเสสและอาโรน

Whosoever THE LORD allows to come near to HIM once the OFFERING has been made,  they will be the ones that GOD has chosen. MOSES also explains to them that THE LORD has chosen the Levites only to serve and minister to the TABERNACLE, but not to be HIS Priests, nor could they take charge over it, as this responsibility was given ONLY to Aaron and his sons.

ผู้ใด ที่พระเจ้าอนุญาตให้เข้าใกล้พระองค์เมื่อมีการทำการถวายบูชา ผู้นั้นจะเป็นผู้ที่พระเจ้าเลือก โมเสสยังได้อธิบายแก่พวกเขาว่าพระเจ้าได้เลือกชนเผ่าเลวีเท่านั้นในการปรนนิบัติรับใช้ในพลับพลา แต่ไม่ได้เลือกให้เป็นปุโรหิตของพระองค์ หรือให้ปกครองเหนือปุโรหิต เพราะสิ่งนี้พระเจ้าได้มอบหมายไว้ให้แก่อาโรนและบุตรชายของอาโรนเท่านั้น

The following day Aaron and MOSES, along with Korah and his 250 followers meet at the DOOR to the TABERNACLE. Each man in both groups had their censers in their hands full of burning incense, and prepared to make an OFFERING to THE LORD. THE LORD appears in a CLOUD by the door and THE LORD tells MOSES and Aaron to separate themselves from Korah and his men. THE LORD says that HIS patience had run out and that HE was going to CONSUME all the CHILDREN of ISRAEL for their disobedience towards HIM.

ในวันถัดมาอาโรนและโมเสสพร้อมกับโคราห์และผู้ติดตามทั้ง 250 คนได้มาเจอกันที่หน้าประตูพลับพลา ชายแต่ละคนจากทั้ง 2 กลุ่มได้นำเครื่องเผาบูชาของพวกเขามาเต็มมือ และเตรียมการที่จะทำการถวายบูชาแด่พระเจ้า แล้วพระเจ้าก็ได้ปรากฎพระองค์ขึ้นในเมฆที่หน้าประตูพลับพลาตรัสสั่งให้โมเสสและอาโรนแยกตัวออกมาจากโคราห์และคนของเขา พระเจ้าตรัสว่าความอดทนของพระองค์หมดแล้วและพระองค์จะทำลายลูกหลานอิสราเอลเพราะการไม่เชื่อฟังของพวกเขา

MOSES again pleads for the lives of The CHILDREN of ISRAEL and begs THE LORD not to kill those who had not taken any part in Korah's rebellion. THE LORD tells MOSES to tell the entire congregation to separate themselves from Korah and any of his following.

โมเสสได้อ้อนวอนขอชีวิตชาวอิสราเอลอีกครั้งและขอร้องพระเจ้าไม่ให้ฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกบฏของโคราห์ พระเจ้าตรัสบอกโมเสสให้บอกชาวอิสราเอลทั้งหมดให้แยกตัวออกมาจากกลุ่มของโคราห์และผู้ติดตามของเขา

MOSES goes and tells the people what THE LORD had said and how they should separate themselves immediately from Korah and his following. MOSES informs them that THE LORD was going to kill Korah for his rebellious actions, and GOD was going to do so in a way that all of the people would know that MOSES and Aaron were THE ONE'S GOD intended to be in charge.

โมเสสจึงไปบอกกับบรรดาประชากรว่าพระเจ้าได้ตรัสสั่งให้พวกเขาแยกตัวออกจากกลุ่มของโคราห์เดี๋ยวนี้ โมเสสแจ้งพวกเขาว่าพระเจ้ากำลังจะฆ่าโคราห์ที่ก่อกบฏและพระเจ้าทำเช่นนี้เพื่อที่จะประกาศแก่ประชากรทั้งหลายว่าโมเสสกับอาโรนเป็นเพียงผู้ที่พระเจ้าตั้งใจเลือกให้นำชนชาตินี้เท่านั้น

MOSES explains to the people that if Korah were to die in a common type of death, they would all know that THE LORD had not sent MOSES and Aaron to be in charge over them. But, if the ground were to be opened up and swallow Korah and those who followed him as well as all of their belongings, then the people should know that MOSES and Aaron had been chosen by GOD to be their leaders. 

โมเสสอธิบายต่อประชาชนว่าหากโคราห์ตายแบบธรรมชาติทั่วไป พวกเขาอาจจะไม่เชื่อว่าพระเจ้าได้ส่งโมเสสและอาโรนมาเพื่อนำพวกเขาก็ได้ แต่หากพื้นดินแยกออกแล้วก็กลืนกินโคราห์และพรรคพวกพร้อมข้าวของทั้งหมดของพวกเขาไปนั้น บรรดาประชากรก็จะเชื่อว่าพระเจ้าเลือกโมเสสและอาโรนให้เป็นผู้นำของพวกเขาจริงๆ

Once Korah had heard the WORDS of MOSES he was OUTRAGED. While he and his household remained standing at the door of their tents, they watched as the people withdrew themselves from them. Once the people were separated from Korah and his following, the ground opened up and swallowed Korah, is family, and all that pertained to him, and as the people watched in FEAR the ground closed over them while they were yet still alive! Meanwhile while watching this happen to Korah and his family, the Children of ISRAEL ran off in fear for their lives, but still observed what was happening from a distance.

ทันทีที่โคราห์ได้ยินสิ่งที่โมเสสพูดเขาก็เกิดความแค้น ขณะที่เขาและครอบครัวกำลังยืนอยู่ที่หน้าเต้นท์ของพวกเขาและเห็นคนมากมายกำลังแยกตัวออกจากพวกเขา ทันใดนั้นที่ผู้คนแยกตัวออกไปแล้วแผ่นดินก็แยกออกจากกันแล้วก็กลืนกินโคราห์และครอบครัวพร้อมทั้งสิ่งของของพวกเขาไปจนหมด ขณะที่บรรดาประชากรเห็นเหตุการณ์เหล่านี้ด้วยความหวาดกลัวแผ่นดินก็ได้ปิดลงและพวกเขาก็พบว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ขณะที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับโคราห์และครอบครัวของเขา บรรดาลูกหลานอิสราเอลวิ่งหนีกระจัดกระจายไปเพื่อเอาชีวิตรอดแต่ก็ยังคงหันมามองว่าเกิดสิ่งใดขึ้นจากระยะไกล

Shortly thereafter, FIRE came down from HEAVEN and consumed the 250 followers of Korah still having their censers in their hands, thus burning up them and their golden censers. THE LORD tells MOSES to take the censers that were now molten that were CONSECRATED unto HIM and HALLOWED by the FIRE, and make the censers into broad plates for a covering of the ALTAR. This would be for a memorial for the CHILDREN of ISRAEL to remember to NEVER do what Korah had done.

จากนั้นไม่นานก็มีไฟพุ่งลงมาจากสวรรค์และลุกไหม้ผู้ติดตามทั้ง 250 คนของโคราห์ทั้งที่ยังถือเครื่องเผาบูชาอยู่ในมืออยู่เลย ไฟนั้นจึงเผาไหม้พวกเขาและกระถางทองของพวกเขาไปด้วย พระเจ้าได้ตรัสบอกโมเสสให้นำเครื่องกระถางบูชาที่ตอนนี้ได้ถูกหลอมละลายจากการถูกเผาบูชาต่อพระองค์ด้วยไฟแล้ว และให้นำกระถางที่หลอมแล้วนั้นมารีดเป็นแผ่นเพื่อใช้ปกคลุมแท่นบูชา สิ่งนี้เป็นดังเครื่องเตือนใจให้แก่ชาวอิสราเอลไม่ให้เอาเยี่ยงอย่างโคราห์

The day after GOD'S DESTROYING Korah and his following, the CHILDREN of ISRAEL gather themselves together and accuse MOSES and Aaron of being murderers, because they caused Korah and his company's death. After hearing this THE LORD again comes down to the door of the TABERNACLE and tells MOSES and Aaron to separate themselves from the CHILDREN of ISRAEL for HE HAD ENOUGH! As soon as MOSES and Aaron put some distance between them and the people, the people immediately start dying from a PLAGUE THE LORD had brought upon them.

วันถัดมาหลังจากที่พระเจ้าได้ทำลายโคราห์และผู้ติดตามของเขา บรรดาอิสราเอลทั้งหลายก็รวมตัวกันและกล่าวโทษโมเสสและอาโรนว่าเป็นฆาตกรที่ทำให้โคราห์และพรรคพวกต้องตาย หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้นแล้วพระเจ้าก็ได้เสด็จลงมายังประตูพลับพลาอีกครั้งและตรัสสั่งโมเสสและอาโรนให้แยกตัวเองออกมาจากลูกหลานอิสราเอลเพราะพระองค์หมดความอดทนกับคนพวกนี้แล้ว และทันที่โมเสสและอาโรนแยกตัวห่างออกมาจากคนเหล่านั้น คนพวกนั้นก็เริ่มตายอย่างกระทันหันจากภัยพิบัติที่พระเจ้าทำให้เกิดกับพวกเขา

Once MOSES sees that thousands are being killed by the PLAGUE, HE hastily sends Aaron off to the TABERNACLE to get his censer filled with fire from the ALTAR, and make atonement for the CHILDREN of ISRAEL. Once Aaron had gotten the censer with FIRE from the ALTAR he runs and gets between the PLAGUE and the CHILDREN of ISRAEL. The PLAGUE was then halted by THE LORD, however not before fourteen thousand seven hundred people had been killed by the PLAGUE.

ทันทีที่โมเสสเห็นคนเป็นพันถูกฆ่าตายด้วยโรคระบาด เขาได้รีบสั่งให้อาโรนไปยังพลับพลาเพื่อเติมเครื่องถวายบูชาที่หน้าแท่นบูชาเพื่อทำการไถ่บาปให้แก่บรรดาลูกหลานอิสราเอล ทันทีที่อาโรนนำกระถางพร้อมไฟไปยังแท่นบูชาเขาวิ่งไปท่ามกลางบรรดาอิสราเอลและโรคระบาด ทันใดนั้นโรคระบาดก็หยุดลงโดยพระเจ้า อย่างไรก็ตามมีคนจำนวน 14,700 คนที่ตายเพราะโรคระบาดนั้น

After the incident regarding Korah, and the Leadership of the other tribes still bickering for the control of the TABERNACLE of GOD, THE LORD tells MOSES to do the following. GOD says that MOSES should have each one of the TWELVE tribes take a ROD from an almond tree and then write the name of their tribe on each of the RODS.

หลังจากเหตุการณ์เรื่องกบฎโคราห์เกิดขึ้นผู้นำของเผ่าอื่นๆยังคงโต้เถียงสำหรับการควบคุมพลับพลาของพระเจ้า พระเจ้าตรัสบอกโมเสสเพื่อทำตามดังต่อไปนี้ พระเจ้าตรัสว่าโมเสสควรจะให้แต่ละเผ่าของทั้ง 12 เผ่านำไม้เท้าที่ทำจากต้นอัลมอนด์และจากนั้นเขียนชื่อของเผ่าของเขาบนไม้เท้าเหล่านั้นแต่ละอัน

But on the ROD for tribe of Levi, write Aaron's name only, because he had been put in charge over the tribe of Levi. Then, once the RODS had been made, MOSES was to bring the TWELVE RODS into the TABERNACLE and leave them overnight. Furthermore, THE LORD tells MOSES to tell the CHILDREN of ISRAEL that THE LORD'S CHOICE for who should be in charge over the TABERNACLE, would be given to the tribe whose ROD had sprouted BUDS overnight.

ยกเว้นไม้เท้าของเผ่าเลวีที่ให้เขียนแต่ชื่อของอาโรนเท่านั้นเนื่องจากเขาเป็นผู้ดูแลเผ่าเลวีอยู่แล้ว ดังนั้นเมื่อไม้เท้าถูกทำขึ้นเรียบร้อยแล้วโมเสสได้นำไม้เท้าทั้ง 12 อันไปยังพลับพลาและทิ้งไว้ที่นั่นข้ามคืน นอกจากนี้พระเจ้ายังได้บอกโมเสสให้กล่าวแก่บรรดาชาวอิสราเอลว่าหากพระเจ้าเลือกใครให้เป็นผู้ดูแลพลับพลาให้ไม้เท้าของเผ่านั้นเกิดแตกใบอ่อนขึ้นมาชั่วข้ามคืนนั้น

The next morning when MOSES went in and removed the twelve RODS from the TABERNACLE, only Aaron's ROD was BUDDED. It had not only budded and blossomed, but Aaron's ROD had even brought forth almonds out of its stem. Once the CHILDREN of ISRAEL saw that the ROD bearing Aaron's name was the only one with BUDS, they understood that only Aaron, his sons, and the tribe of Levi had the authority by GOD to oversee the TABERNACLE.

เช้าวันถัดมา เมื่อโมเสสไปยังพลับพลาเพื่อนำไม้เท้าทั้ง 12 อันออกมา มีเพียงไม้เท้าของอาโรนเท่านั้นที่แตกใบออกมา ไม่เพียงแต่แตกใบและออกดอกเท่านั้น ไม้เท้าของอาโรนยังได้เกิดผลอัลมอนด์ขึ้นด้วย ทันทีที่อิสราเอลเห็นว่าไม้เท้าของอาโรนเท่านั้นที่แตกหน่อพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่ามีเพียงอาโรนและบุตรชายของเขาและเผ่าเลวีเท่านั้นที่ได้รับสิทธิอำนาจในการดูแลพลับพลาของพระเจ้า

Chapter 20 of the BOOK of NUMBERS,  Full Circle?

บทที่ 20 ของพระธรรมกันดารวิธีเขียนซ้ำหรือไม่?

In Chapter 20 of the Book of NUMBERS the chapter opens with Miriam (MOSES and Aaron's sister) dying and being buried in Ka'-desh. The Scriptures go on to tell of the same story that had been previously told in the 17th Chapter of the Book of Exodus. This is the story about bringing forth the water out of the rock. The Scriptures in NUMBERS also repeat how MOSES failed to give GOD the GLORY by his not GLORIFYING GOD in the eyes of the people at the time of the miracle.

บทที่ 20 ของพระธรรมกันดารวิถีเริ่มด้วยเรื่องการเสียชีวิตของมิเรียม (พี่สาวของโมเสสและอาโรน) และถูกฝังไว้ที่เมืองคาเดช พระคัมภีร์ได้กล่าวต่อไปถึงเรื่องเดิมที่ได้กล่าวถึงไปแล้วในบทที่ 17 ของพระธรรมอพยพ เป็นเรื่องเกี่ยวกับน้ำที่ไหลออกมาจากหิน พระธรรมกันดารวิถีก็ได้กล่าวซ้ำเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเรื่องที่โมเสสพลาดไม่ได้ถวายเกียรติพระเจ้าในสายตาของประชาชนเมื่อเกิดการอัศจรรย์

The first time this story is told in the Book of Exodus; the event takes place just shortly after the CHILDREN of ISRAEL had been DELIVERED out of EGYPT. This would put MOSES around the age of 81. However in Chapter 20 of the Book of NUMBERS, not only is this miracle referred to once again (with the water coming forth out of the rock), but it also speaks about Aaron's death.

ในตอนแรกเรื่องราวได้กล่าวในพระธรรมอพยพว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่ประชาชนอิสราเอลถูกนำออกมาจากอียิปต์ ในตอนนั้นโมเสสน่าจะมีอายุประมาณ 81 ปี อย่างไรก็ดีในบทที่ 20 ของพระธรรมกันดารวิถีไม่เพียงแต่กล่าวถึงการอัศจรรย์เรื่องนี้อีกครั้ง (เรื่องน้ำที่ออกมาจากหิน) แต่ยังได้กล่าวถึงการเสียชีวิตของอาโรนอีกด้วย

With Aaron being only three years older than MOSES and his death occurring at about the age of 120 years old, this would have put MOSES at the age of 117 at the time of Aaron's death. Is this a CONFLICT in the Scriptures? Was MOSES 117 years old at the time of this MIRACLE rather than 81 years old as the time line would indicate in the Book of Exodus, or did this exact same event happen twice?

อาโรนมีอายุมากกว่าโมเสสเพียงแค่ 3 ปีและเขาตายเมื่ออายุ 120 ปีดังนั้นขณะนั้นโมเสสก็จะต้องมีอายุ 117 ปีตอนที่อาโรนตาย ข้อมูลเรื่องนี้ขัดกันเองหรือ? โมเสสอายุ 117 ปีตอนทีเกิดเหตุการณ์อัศจรรย์นั้นหรือตอนที่เขาอายุ 81 ปีตามที่กล่าวไว้ในพระธรรมอพยพกันแน่ หรือว่าเหตุการณ์แบบเดียวกันนี้เกิดขึ้นสองครั้ง?

Before these questions can be answered you must first UNDERSTAND how the WORD of GOD was COMPILED within THE HOLY BIBLE. With the exception of the Book of Genesis, Moses along with several other people wrote the Scripture that is included in the four following Books of MOSES (Exodus, Leviticus, NUMBERS, and Deuteronomy). The writing of these other four books was done over a course of many, many years, even well after the death of MOSES. Of course the bulk of the Scripture came from the writings of MOSES, however there were many insertions made to its current form.

ก่อนที่จะตอบคำถามเหล่านี้ คุณจะต้องเข้าใจก่อนว่าพระวจนะของพระเจ้าถูกรวบรวมไว้ในพระคัมภีร์ได้อย่างไร นอกเหนือจากพระธรรมปฐมกาล โมเสสพร้อมคนอื่นอีกหลายคนได้เขียนบันทึกเหตุการณ์ที่ถูกรวบรวมไว้ในพระธรรมทั้ง 4 เล่มของโมเสส (อพยพ, เลวีนิติ, กันดารวิถี, และเฉลยธรรมบัญญัติ) การเขียนพระธรรมทั้ง 4 เล่มนี้ใช้เวลาเขียนเป็นเวลาหลายปีมากๆหลังจากการเสียชีวิตของโมเสส แน่นอนว่าข้อความส่วนใหญ่นั้นมาจากโมเสสเองแต่อย่างไรก็ดีก็มีบางส่วนที่ถูกแทรกเข้าไปดังที่ปรากฎจนถึงปัจจุบันด้วย

You need not be concerned as to the accuracy of THE HOLY BIBLE, for all that has been inserted into the OLD TESTAMENT is the INSPIRED WORD OF GOD! In summary what this means, is that when one READS THE HOLY BIBLE they must REMEMBER that the sequence of events taking place within the Scriptures are not necessarily in chronological order. This can be further explained if you can imagine trying to put a book into a perfect sequential order, having all of the pages available to you, but the pages are not numbered. The content of the Book would be complete, however it may not necessarily be in the proper sequential order as its AUTHORS compiled it.

คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความถูกต้องของพระคัมภีร์หรอก เพราะทุกสิ่งที่ถูกใส่เข้าไว้ใน OLD TESTAMENT นั้นได้รับการดลใจจากพระเจ้าทั้งสิ้น สรุปก็คือ เมื่อใดก็ตามที่เราอ่านพระคัมภีร์ไบเบิลเราจะต้องไม่ลืมว่าลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพระคัมภีร์นั้นไม่ได้เรียงตามลำดับเวลาที่เกิดขึ้นจริง เปรียบได้กับว่าหากคุณกำลังพยายามจัดเรียงหน้าหนังสือโดยให้เรียงตามลำดับเวลาโดยที่คุณมีทุกหน้าอยู่ในมือแต่แต่ละหน้านั้นไม่มีเลขหน้ากำกับอยู่ เนื้อหานั้นครบถ้วนสมบูรณ์แล้วแต่ไม่สามารถเรียงตามลำดับดังที่ผู้เขียนบันทึกไว้ได้

The Book of Revelation is purposely composed this way and cannot be put into the proper sequence without being able to discern its LAYERS. This is why the Church has so much confusion when it tries to explain The Book of Revelation and the Teachers of the Church stumble and fall about its meaning.

พระธรรมวิวรณ์นั้นมีเจตนาที่จะถูกเขียนออกมาในลักษณะนี้เช่นกันคือไม่สามารถเรียบเรียงไว้ตามลำดับที่ถูกต้องโดยไม่คำนึงถึงความลึกในแต่ละขั้นของเนื้อหาได้ นี่เองจึงเป็นเหตุที่ว่าทำไมคริสตจักรทั้งหลายจึงสับสนเมื่อพยายามที่จะอธิบายพระธรรมวิวรณ์และบรรดาอาจารย์ของคริสตจักรจึงไม่สามารถตีความได้ถูกต้องได้

This type of TEACHING is what JESUS CHRIST refers to as "THE BLIND, LEADING THE BLIND"! The blind are those who cannot discern the LAYERS. These teachers are those who try to teach what they themselves do not UNDERSTAND!

การสอนเช่นนี้เป็นสิ่งที่พระเยซูคริสต์เคยตรัสถึงไว้ว่า “คนตาบอดนำทางคนตาบอด” คนตาบอดก็หมายถึงคนเหล่านั้นที่ไม่รู้ถึงความลึกของพระคัมภีร์ พวกเขาพยายามที่จะสอนในสิ่งที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจ

The answer to the previously asked questions as to; "Did this event happen twice?" or "is this the same event?" can be explained as follows: The answer to the TWO previous questions is YES and NO, and NO and YES! Let me try to explain:

ย้อนกลับมาตอบคำถามที่ถามไปก่อนหน้านี้ที่ว่า “เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นสองครั้งหรือไม่?” หรือ “ทั้งสองเหตุการณ์แท้จริงเป็นเหตุการณ์เดียวกันใช่หรือไม่?” สามารถอธิบายได้ดังนี้ คำตอบของทั้งสองคำถามคือ ใช่และไม่ใช่ กับ ไม่ใช่และใช่ ผมขออธิบายดังนี้:

The CHILDREN of ISRAEL wandered for forty years in a relatively small area and basically walked in a big CIRCLE, with Miriam dying on one of the many times the CHILDREN of ISRAEL had passed by the area of Mer'-i-bah Ka'-desh. The person who made this particular insertion into the Book of NUMBERS, merely recalled the event that had taken place at Mer'-i-bah Kadesh, being unaware himself which of the times the CHILDREN of ISRAEL had passed by the area.

บรรดาลูกหลานของอิสราเอลเดินวนเวียนอยู่ในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลา 40 ปีซึ่งกินพื้นที่เล็กๆและที่สำคัญพวกเขาเดินเป็นวงกลม ตอนที่พูดถึงการตายของมิเรียมพวกเขาได้เดินผ่านบริเวณ “เมอร์อีบาห์คาเดช” ไปแล้วหลายครั้ง คนที่ได้เขียนเรื่องราวนี้ในพระธรรมกันดารวิถีไม่ทันได้คำนึงถึงว่าเขาได้เดินผ่านบริเวณนี้ไปแล้วกี่ครั้ง

The EVENTS and the PLACES are always accurate within the Scriptures, however; the TIMES of the events are open to interpretation.    GOD EXISTS IN ALL TIMES, AND ALL PLACES! So, time is irrelevant in regard to THE WORD of GOD! The "WHAT" and the "WHERE", and the "WHY" are IMPORTANT, HOWEVER: the "when" hasn't any BEARING on the TRUTH!

เหตุการณ์และสถานที่นั้นถูกต้องเสมอในพระคัมภีร์ อย่างไรก็ดีเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นสามารถตีความออกไปได้หลากหลาย พระเจ้าทรงอยู่ในทุกกาลเวลาและทุกที่ ดังนั้นเวลาจึงไม่ใช่สิ่งสำคัญเลยสำหรับพระคำของพระเจ้า สิ่งที่สำคัญคือ “อะไร” และ “ที่ไหน” และ “ทำไม” มากว่า ส่วน “เมื่อไหร่” นั้นไม่ได้มีผลต่อความจริงของพระเจ้า

The death of Aaron

อาโรนเสียชีวิต

Contained also in the Scriptures of the 20th Chapter of the Book of Numbers is the death of Aaron. The Scriptures tell how MOSES was instructed by GOD to take his brother, Aaron and his brother's son, E-Ie-a' -zar, to the top of Mount Hor, where Aaron was to die.

บทที่ 20 นี้ยังได้พูดถึงอีกเรื่องหนึ่งคือการเสียชีวิตของอาโรน พระคัมภีร์ได้เล่าถึงโมเสสที่ได้รับบัญชาจากพระเจ้าให้พาอาโรนและเอลีอาซาร์บุตรชายของอาโรนขึ้นไปยังยอดเขาโฮร์ ที่ซึ่งอาโรนเสียชีวิตที่นั่น

MOSES is also told by THE LORD that once he has reached the peak of the mountain, that he should strip Aaron of his Priestly Garments and put them on Aaron's son E-Ie-a' -zar, making him the next HIGH PRIEST. THE LORD also says that after MOSES has done as THE LORD has instructed him to do, Aaron will die atop the Mountain and it was as THE LORD had said it would be. Aaron died atop the mountain and MOSES came back down with E-Ie-a'-zar now being the High Priest REPLACING his father Aaron. The people then mourned Aaron's death for a full thirty days.

โมเสสได้รับคำสั่งจากพระเจ้าว่าทันทีที่เขาไปถึงยอดเขาแล้ว ให้เขาถอดเครื่องแต่งกายปุโรหิตของอาโรนออกแล้วใส่ให้กับเอลีอาซาร์บุตรชายของอาโรนแทน ซึ่งทำให้เขากลายเป็นปุโรหิตอาวุโสต่อจากอาโรน พระเจ้ายังได้ทรงตรัสว่าหลังจากที่โมเสสทำตามที่พระเจ้าสั่งให้ทำแล้ว อาโรนจะตายบนยอดเขานั้น ซึ่งทุกอย่างก็เป็นจริงดังที่พระเจ้าได้ตรัสไว้ อาโรนตายอยู่บนยอดเขาและโมเสสก็ลงมายังด้านล่างพร้อมกับเอลีอาซาร์ผู้ซึ่งบัดนี้เป็นปุโรหิตสูงสุดแทนบิดาของเขาแล้ว แล้วประชาชนก็คร่ำครวญร้องไห้ต่อการเสียชีวิตของอาโรนเป็นเวลา 30 วัน

The Symbol of Medicine

สัญลักษณ์ของการแพทย์

After the death of Aaron, MOSES and the CHILDREN of ISRAEL journeyed by the shore of the Red Sea. Then shortly thereafter defeating King A' -rad of Canaan, the Children of ISRAEL start murmuring against GOD and MOSES again. The people complain to MOSES that they were tired of eating MANNA and were short of water, and they also believed that GOD by the hand of MOSES had brought them into the wilderness to die. This continual complaining by The Children of ISRAEL again angers THE LORD. So GOD IN HIS ANGER sent out a fiery serpent among them.

หลังจากที่อาโรนเสียชีวิต โมเสสและชาวอิสราเอลก็เดินทางไปถึงชายฝั่งของทะเลแดง หลังจากนั้นก็ได้ทำการสู้รับชนะกษัตริย์อาราดแห่งคานาอัน บรรดาอิสราเอลก็เริ่มต้นบ่นต่อว่าพระเจ้าและโมเสสอีกครั้ง คราวนี้พวกเขาบ่นต่อโมเสสว่าพวกเขาเบื่อกับการกินมานาและการขาดแคลนน้ำแล้ว และพวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้นำพวกเขาให้ต้องมาลำบากตายในถิ่นทุรกันดารแบบนี้ผ่านทางโมเสส การบ่นของพวกเขาทำให้พระเจ้าโกรธอีกครั้งแล้วพระเจ้าก็ได้ส่งงูแมวเซาเข้ามาท่ามกลางพวกเขา

This serpent's venom was so toxic, it caused anyone being bitten by it to die shortly after being bitten. The people now dying in mass numbers by the serpent bites, begin to humble themselves before GOD, for HIM to have MERCY on them. The people then go before MOSES admitting they had sinned against GOD and him and ask MOSES to pray for the people, for many were dying from the serpent bites.

พิษของงูแมวเซานี้ร้ายแรงมากใครที่ถูกกัดจะตายทันที เมื่อมีคนมากมายที่ตายเพราะถูกงูกัด พวกเขาเริ่มถ่อมตัวลงต่อพระเจ้าเพื่อร้องขอความเมตตาจากพระองค์ แล้วประชาชนก็มาหาโมเสสสารภาพความผิดบาปที่ได้ทำต่อพระเจ้าและเขา แล้วก็ได้ขอร้องโมเสสให้อธิษฐานเผื่อประชาชนเนื่องจากมีคนมากมายที่ตายเพราะถูกงูกัด

MOSES PRAYS for the people for GOD to have MERCY on them. In answer to MOSES' PRAYER, GOD tells MOSES to fashion a fiery serpent on a brass pole and gather those who have been bitten by the serpents so they may look upon the brass pole MOSES had fashioned. Then after viewing the brass pole they would be healed and not die from the bite. The brass pole that was fashioned by MOSES had on it the WINGS of an ANGEL and a serpent wound around the pole. This is the same symbol used by the medical profession today, being symbolic of medicinal healing.

โมเสสอธิษฐานเผื่อประชาชนต่อพระเจ้าขอพระองค์ทรงโปรดเมตตาพวกเขา แล้วพระเจ้าก็ตอบคำอธิษฐานของโมเสสโดยการบอกให้โมเสสปั้นรูปงูแมวเซาไว้บนเสาทองเหลืองแล้วให้รวบรวมบรรดาคนที่ถูกงูแมวเซากัดมา เมื่อพวกเขามองไปที่รูปปั้นงูแมวเซาบนเสาแล้วจะได้รับการรักษาและไม่ต้องตายจากการถูกกัด เสาทองเหลืองที่โมเสสปั้นนั้นมีรูปเป็นปีกของฑูติสวรรค์และงูแมวเซาขดพันอยู่รอบเสา ซึ่งสัญลักษณ์นี้ถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของการแพทย์มาจนถึงปัจจุบันเป็นเครื่องหมายแทนการบำบัดรักษา

Balaam and Balaak

บาลาอัมและบาลาค

The story of Balaam and Balak is one of the insertions that have been put into the Holy Scriptures of the Book of Numbers by someone other than MOSES, as has been earlier explained. The story begins in Chapter 22 of The Book of NUMBERS and continues through Chapter 24. When you read this story you will see that the name of MOSES is not mentioned once throughout its entirety.

เรื่องราวเกี่ยวกับบาลาอัมและบาลาคเป็นหนึ่งในเรื่องที่ถูกสอดแทรกใส่เข้ามาในพระธรรมกันดารวิถีโดยใครสักคนที่ไม่ใช่โมเสสด้วยเหตุผลดังที่ได้อธิบายไว้ข้างต้น เรื่องราวเริ่มต้นในบทที่ 22 ของพระธรรมกันดารวิถีและดำเนินต่อไปจนถึงบทที่ 24 เมื่อคุณอ่านพระธรรมตอนนี้คุณจะเห็นว่าชื่อของโมเสสไม่ได้ถูกเขียนไว้เลยสักครั้งเดียวตลอดช่วงนี้

This is because this event wasn't well known throughout ISRAEL, however GOD wanted the event to be placed within the Holy Scriptures. This is a TRUE STORY, however because the war between the King of Moab and the CHILDREN of ISRAEL did not take place (as a result of Balaam refusing-to put a curse against the CHILDREN of ISRAEL), not all of ISRAEL was aware of the details surrounding the event. This caused the event to be put into the Book of NUMBERS well after the death of MOSES.

ที่เป็นเช่นนี้ก็เนื่องจากว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่รู้จักเป็นวงกว้างในอิสราเอล อย่างไรก็ดีพระเจ้าต้องการให้มีการใส่เรื่องนี้ลงในพระคัมภีร์ด้วย เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริงแต่เนื่องจากสงครามระหว่างพระราชาโมอับและอิสราเอลไม่ได้เกิดขึ้น (เนื่องจากบาลาอัมปฏิเสธที่จะแช่งสาปใส่ชาวอิสราเอล) ชาวอิสราเอลหลายคนจึงไม่ได้ทราบถึงเรื่องนี้ เรื่องนี้จึงถูกแทรกใส่ไว้หลังจากที่โมเสสเสียชีวิต

As previously explained, when MOSES had complained to THE LORD about the burden of his looking after the CHILDREN of ISRAEL, THE LORD put some of the SPIRIT that was upon MOSES, on SEVENTY of the ELDERS of the CHILDREN of ISRAEL. This was done so the SEVENTY ELDERS could share in MOSES' burden.

ตามที่เคยอธิบายไว้แล้ว เมื่อโมเสสได้บ่นต่อพระเจ้าเกี่ยวกับภาระที่เขาได้รับในการนำบรรดาชาวอิสราเอลนี้พระเจ้าก็ได้นำวิญญาณบางส่วนที่เจิมไว้ให้โมเสสเอาไปใส่ให้ผู้อาวุโสทั้ง 70 คนของชาวอิสราเอล สิ่งนี้เกิดขึ้นเพื่อให้ผู้อาวุโสทั้ง 70 คนนั้นได้แบ่งเบาภาระโมเสสลง

Of these SEVENTY, there were some who chronicled the events that had taken place during their journey for the forty years in the wilderness. Many of the writings of the SEVENTY ELDERS were commingled with the writings of MOSES and when Ezra compiled the OLD TESTAMENT these writings were included in the Scriptures of the last four books of MOSES. The story of Balaam and Balak is a true story chronicled by one of the SEVENTY ELDERS and was inserted by Ezra the Priest into the Book of Numbers many, many years after the event had taken place.

ในบรรดาผู้อาวุโสทั้ง 70 คนนี้ บางคนก็ได้เขียนเล่าเรื่องราวแบบเป็นไปตามลำดับเหตุการณ์ระหว่างการเดินทางตลอด 40 ปีของเขาในถิ่นทุรกันดาร หลายคนใน 70 คนนี้ก็ได้ผสมผสานงานเขียนของโมเสสเข้าไปและเมื่อเอสราได้รวบรวมพระคัมภีร์เดิมเรื่องนี้จึงถูกรวบรวมเข้าไว้กับหนังสือ 4 เล่มสุดท้ายของโมเสส เรื่องราวเกี่ยวกับบาลาอัมและบาราคเป็นเรื่องจริงที่ถูกบันทึกไว้โดยหนึ่งในผู้อาวุโส 70 คนและถูกใส่เพิ่มเข้าไปในพระคัมภีร์โดยเอสรา-ปุโรหิตหลายปีหลังจากที่เหตุการณ์จริงเกิดขึ้น

Return to BaIaam and BaIak

กลับมายังเรื่องราวของบาลาอัมและบาลาค

When the CHILDREN of ISRAEL came into the land of Moab, the Elders of Moab were quite concerned that they might be overthrown and conquered by them. Rumors of the wars that had taken place in the surrounding kingdoms of Moab with the Children of ISRAEL,  that had ultimately ended up with those Kingdoms being overthrown and DESTROYED, posed a great threat now to the Moabite people.

เมื่อลูกหลานอิสราเอลเข้าสู่ดินแดนโมอับ ผู้อาวุโสของโมอับก็เป็นกังวลเกรงว่าพวกเขาจะถูกโค่นล้มและยึดครองอำนาจโดยชาวอิสราเอล และข่าวลือเรื่องสงครามระหว่างโมอับและอิสราเอลก็ได้กระจายไปทั่วว่าสุดท้ายแล้วแผ่นดินเหล่านั้นจะถึงจุดจบและถูกยึดครองและทำลายโดยชาวอิสราเอล ซึ่งนี่ทำให้ประชาชนชาวโมอับเกิดความหวาดกลัวยิ่งนัก

The King of Moab, King Balak, knew with GOD fighting for the CHILDREN of ISRAEL, any nation or people who would go out to war against them would be utterly destroyed. It was rumored throughout the land that complete civilizations were completely wiped out by GOD rather quickly, and the people of Moab were concerned now that the Children of ISRAEL had showed up on their land!

กษัตริย์แห่งโมอับ พระราชาบาลาค ทรงรู้ว่าพระเจ้าได้ทำการต่อสู้เพื่อบรรดาอิสราเอล ใครก็ตามที่สู้รบต่อสู้กับพวกเขาก็จะถูกทำลายในที่สุด มันเป็นข่าวลือที่แพร่สะพัดไปทั่วอย่างรวดเร็วว่าประชากรทั้งหมดจะถูกพระเจ้าจัดการ ชนชาวโมอับก็กังวลเมื่อชาวอิสราเอลเดินทางมาถึงดินแดนของพวกเขา

After the one and one-half million HEBREWS showed up on the doorstep of Moab (who incidentally, was a direct descendant of ABRAHAM'S nephew, Lot), the Elders summoned Balak who was the King of Moab to go out and fight against them. Balak, being aware GOD was fighting for the CHILDREN of ISRAEL sought out a certain Enchanter by the name of Balaam, in hope Balaam would put some sort of curse against the Children of ISRAEL, so he might defeat them in battle.

เมื่อชาวฮีบรูจำนวนหนึ่งล้านห้าแสนคนเดินทางมาอยู่ต่อหน้าโมอับ (ผู้ซึ่งสืบเชื้อสายโดยตรงมาจากโลทหลานชายของอับราฮัม) บรรดาผู้อาวุโสได้ทูลเชิญให้บาลาคผู้ซึ่งเป็นกษัตริย์ของโมอับออกไปสู้รบต่อสู้ฮีบรู บาลาคผู้ซึ่งเกรงกลัวพระเจ้าว่าพระเจ้าจะทำการต่อสู้แทนอิสราเอลจึงได้พยายามติดต่อหาผู้ทำไสยศาสตร์ชื่อว่า บาลาอัม เพื่อร้องขอให้เขาออกไปสาปแข่งบรรดาชาวอิสราเอลเพื่อที่พวกเขาจะได้รบชนะในสงคราม

Balaam, although not having a personal relationship with GOD most certainly did believe in HIM, and knew that he must first seek GOD'S approval on the matter prior to him placing any curse against ISRAEL. Most of Balaam's supernatural abilities came by way of the devil, because Balaam was an Enchanter and not a Seer (a Prophet).

แม้ว่าบาลาอัมไม่ได้มีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้าแต่เขาก็มีความเชื่อในพระเจ้าและรู้ว่าเขาจะต้องขออนุญาตพระเจ้าก่อนที่จะทำการสาบแช่งชาวอิสราเอล การอัศจรรย์ส่วนใหญ่ที่บาลาอัมทำนั้นมาจากอำนาจของมารซาตานเพราะว่าเขาเป็นพ่อมดหมอผีไม่ใช่ผู้พยากรณ์

In chapter 22, verse 20, you will see where it indicates that GOD tells Balaam to go to Balak who had summoned him. However, Balaam was being told that he should go to see Balak by the Devil and not being told this by GOD. This is why when Balaam went on his way to see Balak, GOD sent out an ANGEL to stop him.

ในบทที่ 22 ข้อ 20 เป็นตอนที่พระเจ้าตรัสบอกบาลาอัมให้ไปหาบาราคผู้ที่ใช้เขามา อย่างไรก็ดีผู้ที่บอกบาลาอัมให้ไปหาบาลาคนั้นคือมารซาตานไม่ใช่พระเจ้า นั่นจึงเป็นเหตุที่เมื่อบาลาอัมไปหาบาลาคพระเจ้าได้ส่งฑูติสวรรค์ลงมาเพื่อหยุดเขา

NOTE 24 : This scenario happens several times throughout the HOLY BIBLE where the Scriptures seem to indicate that GOD has given a direction to someone, and they somehow get themselves in trouble for doing what GOD has said to do! However, the direction is actually being given to those individuals by the Devil, which is mimicking GOD!

หมายเหตุ 24 : เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นหลายครั้งมากตลอดพระคัมภีร์ไบเบิล เมื่อเหตุการณ์นั้นดูเหมือนเป็นการทรงนำจากพระเจ้าที่มีต่อบางคนเจาะจง แต่พวกเขากลับตกอยู่ในความทุกข์ยากในการทำสิ่งนั้น ความจริงแล้วคนที่สั่งให้พวกเขาทำสิ่งเหล่านั้นคือมารซาตานที่พยายามเลียนแบบพระเจ้าต่างหาก

Afterwards that person who receives and follows these false instructions then receives some form of punishment by GOD for doing so. GOD WILL ALWAYS CONFIRM HIS DIRECTIONS AT LEAST ONCE, AFTER HE HAS GIVEN THEM! AND ONE SHOULD ALWAYS ASK GOD TO GIVE CONFIRMATION, WHEN THEY FEEL THEY ARE BEING DIRECTED TO DO SOMETHING IN THE NAME OF GOD! Only the TRUTH can be CONFIRMED, so there for The Devil by deception cannot confirm anything because a lie cannot be confirmed!

สุดท้ายแล้วคนผู้นั้นที่ได้รับและติดตามการทรงนำที่ไม่ได้มาจากพระเจ้าจะต้องได้รับการลงโทษจากพระเจ้า พระเจ้าจะทรงยืนยันการทรงนำของพระองค์อย่างน้อย 1 ครั้งเสมอหลังจากที่พระองค์ให้คำสั่งมาแล้ว เราควรที่จะต้องขอการคอนเฟิร์มจากพระองค์ทุกครั้ง และเมื่อเรารู้สึกว่ากำลังถูกนำให้ทำบางสิ่งบางอย่างในนามของพระเจ้า ความจริงเท่านั้นที่จะถูกยืนยันได้ ดังนั้นมารซาตานที่หลอกลวงคนให้ทำตามจะไม่สามารถคอนเฟิร์มอะไรกลับมาได้เลย เพราะว่าการโกหกไม่สามารถถูกยืนยันได้

When Balaam finally gets to Balak, Balak then asks Balaam to place a curse against the CHILDREN of ISRAEL so he may defeat them in war. Balaam then tells King Balak that he must first confront GOD on the matter. GOD then tells Balaam that the CHILDREN of ISRAEL are to be BLESSED and should not be cursed. Balak then refusing to accept GOD'S BLESSING of ISRAEL rather than allowing him to curse ISRAEL has Balaam make an offering to GOD three times in hope of changing GOD'S MIND.

เมื่อบาลาอัมเดินทางไปหาบาลาค บาลาคก็ขอร้องบาลาอัมให้ทำการแช่งสาปอิสราเอลเพื่อที่พระองค์จะได้รบชนะพวกเขาได้ บาลาอัมได้บอกบาลาคว่า เขาจะต้องขออนุญาตพระเจ้าในเรื่องนี้ก่อน พระเจ้าได้บอกบาลาอัมว่าชาวอิสราเอลนั้นเป็นชนชาติที่ได้รับการอวยพรและสำควรได้รับคำแช่งสาป บาลาคไม่เชื่อว่าพระเจ้าทรงอวยพรอยู่เหนืออิสราเอลและไม่ยอมให้ทำการแช่งสาปพวกเขา พระองค์สั่งให้บาลาอัมถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า 3 ครั้งเพื่อขอร้องใหพระเจ้าเปลี่ยนใจ

Each time this offering is made to GOD, Balaam has Balak make SEVEN ALTARS and on each ALTAR make a burnt offering of SEVEN bullocks and SEVEN rams, one of each on every  ALTAR. All three attempts are futile attempts to try and change GOD'S MIND, with Balaam after each and every offering continuing to BLESS the CHILDREN of ISRAEL rather than cursing them. King Balak then in frustration sends Balaam off and the war between Moab and The Children of ISRAEL is aborted

แต่ละครั้งเครื่องบูชานี้ถูกทำขึ้นเพื่อพระเจ้า บาลาอัมได้สั่งให้บาลาคทำแท่นบูชา 7 แท่นและในแต่ละแท่นบูชาให้ถวายเครื่องเผาบูชาเป็นวัวหนุ่ม 7 ตัวและแกะ 7 ตัว วันละครั้งเรียงไปในแต่ละวัน สามครั้งแรกเป็นความพยายามที่ไร้ผลในการที่จะเปลี่ยนจิตใจของพระเจ้า แต่การถวายบูชาอย่างต่อเนื่องของบาลาอัมนั้นแท้จริงกลายเป็นการอวยพรอิสราเอลแทนที่จะเป็นการแช่งสาบ กษัตริย์บาลาคก็ไม่พอพระทัยและได้ไล่บาลาอัมกลับไป แล้วสงครามระหว่างโมอับและอิสราเอลก็ไม่เป็นผลสำเร็จ

NOTE 25: The offering made by Balaam of the SEVEN bullocks and the SEVEN rams is yet another MARKER of the prophecy of the coming of JESUS CHRIST. As previously discussed, the WORD "CHRIST" has the alphanumeric sum of the NUMBER "77". Each time this offering was made by Balaam a blessing was given to the CHILDREN of ISRAEL. The BLESSING was given THREE times, thus in THE NAME OF THE FATHER, and IN THE NAME OF THE SON, and in THE NAME OF THE HOLY SPIRIT. The BLESSING given to The Children of ISRAEL is the FINAL SACRIFICE, and HIS NAME is JESUS CHRIST! 

หมายเหตุ 25 : การถวายบูชาที่กระทำโดยบาลาอัมด้วยวัวตัวผู้ 7 ตัว และแกะตัวผู้ 7ตัว เป็นภาพเล็งพยากรณ์ถึงการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ ดังที่ก่อนหน้านี้เคยคุยกันไปว่า คำว่า “CHRIST” นั้นแปลงเป็นตัวเลขรวมกันได้ “77” แต่ละครั้งที่บาลาอัมถวายบูชาการอวยพรก็ตกลงเหนืออิสราเอล คำอวยพรได้ถูกให้ไว้ 3 ครั้งด้วยกันซึ่งก็คือในนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ คำอวยพรที่ตกลงสู่ชาวอิสราเอลนั้นก็คือการถวายเครื่องบูชาเป็นครั้งสุดท้ายโดยผู้ที่ถูกบูชานั้นมีชื่อว่า พระเยซูคริสต์

The Balance of Numbers

ตอนท้ายของพระธรรมกันดารวิถี

The CHILDREN of ISRAEL being in the area of MOAB start to intermingle with the Midianite people who worship a false god they have named Ba' -al. This causes many of the Children of ISRAEL to fall away from THE LORD, causing GOD to bring a plague upon them, causing twenty-four thousand of them to die!

เมื่อชาวอิสราเอลเข้ามาอยู่ในแผ่นดินโมอับก็ได้เริ่มไปมาหาสู่กับคนมีเดียนผู้ซึ่งนมัสการพระเทียมเท็จชื่อว่า “บาอัล” ซึ่งเป็นเหตุให้ชาวอิสราเอลหลายคนออกห่างจากพระเจ้า แล้วพระเจ้าจึงนำภัยพิบัติมาสู่พวกเขาทำให้คนจำนวน 24,000 เสียชีวิต

THE LORD has MOSES take another census of the men from ages twenty and upward. Nearly forty years had past since the last census and GOD prepares them again for war. THE LORD tells MOSES that he is nearing his time to die, and MOSES asks THE LORD after he dies who would take charge over the CHILDREN of ISRAEL?

พระเจ้าได้สั่งให้โมเสสทำสำมะโนครัวประชากรขึ้นอีกครั้งโดยนับจากผู้ชายที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไปซึ่งการนับครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากการนับครั้งแรกเกือบ 40 ปีซึ่งครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อพระเจ้าจะจัดเตรียมพวกเขาเพื่อเข้าสู่สงคราม พระเจ้าได้ตรัสบอกโมเสสว่าใกล้ถึงเวลาที่เขาจะต้องตายแล้ว และโมเสสได้ถามพระเจ้าว่าหลังจากที่เขาตายแล้วใครจะรับภาระดูแลชาวอิสราเอลนี้ต่อจากเขาหรือ?

THE LORD tells MOSES to take O'-she-a whom MOSES had renamed Joshua, and bring him before the High Priest, and while in the presence of the entire congregation, lay his hands upon Joshua and THE LORD would pass some of MOSES' anointing on to Joshua. MOSES does as THE LORD had told him to do and GOD passes MOSES' anointing on to Joshua. The Leadership was then transferred from MOSES to Joshua, who GOD HAD CHOSEN to LEAD the CHILDREN of ISRAEL over the River Jordan and into the PROMISED LAND.

พระเจ้าได้ตรัสบอกโมเสสว่าให้เลือก “โอชีเอ” ผู้ซึ่งโมเสสตั้งชื่อให้เขาใหม่ว่า “โยชูวา” แล้วนำเขาไปหาปุโรหิตระดับสูงต่อหน้าประชาทุกเผ่า ให้วางมือลงบนโยชูวาแล้วพระเจ้าจะไหลผ่านการเจิมส่วนหนึ่งของโมเสสให้แก่โยชูวา โมเสสได้ทำตามที่พระเจ้าสั่งให้ทำและพระเจ้าได้ส่งผ่านการเจิมของโมเสสส่งต่อให้โยชูวา ความเป็นผู้นำได้ถูกส่งผ่านจากโมเสสไปยังโยชูวาผู้ซึ่งพระเจ้าได้เลือกให้เป็นผู้นำอิสราเอลข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าสู่ดินแดนแห่งพระสัญญา

NOTE 26 : Because MOSES was the Living host to THE HOLY SPIRIT, and the THIRD DELIVERER, all of his anointing could not be passed along to another. Only some of  MOSES' anointing could be passed along to Joshua as the Scriptures indicate. THE LORD had previously taken some of THE HOLY SPIRIT from MOSES and passed it along to the SEVENTY ELDERS, and now HE was passing some along to Joshua.

หมายเหตุ 26 : เนื่องจากโมเสสเป็นร่างของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ยังมีชีวิต เป็น DELIVERE องค์ที่ 3 การเจิมของเขานั้นไม่สามารถส่งต่อไปยังผู้อื่นได้ทั้งหมด มีเพียงแค่การเจิมบางอย่างเท่านั้นที่สามารถส่งต่อไปให้โยชูวาได้ตามที่พระคัมภีร์ได้กล่าวไว้ ก่อนหน้านั้นพระเจ้าได้นำบางส่วนของพระวิญญาณบริสุทธิ์จากโมเสสแล้วส่งต่อไปให้แต่ผู้อาวุโสทั้ง 70 คนไปแล้ว และตอนนี้บางส่วนก็ถูกส่งต่อให้กับโยชูวา

No one other than MOSES could RECEIVE ALL of HIS ANOINTING. When MOSES died in the flesh, both HE and THE HOLY SPIRIT ASCENDED TO HEAVEN BEING AS ONE. With the 120 year TERM in the FLESH being fulfilled by THE HOLY SPIRIT with MOSES, THE HOLY SPIRIT AFTERWARD COULD ONLY BE WITH MAN ON A PERIODIC BASIS. HE WILL NOT DWELL WITH MAN AGAIN PERMANENTLY, UNTIL THE COMING OF JESUS CHRIST, BEING BORN AS HIS SON and SAVIOR for the world!

นอกจากโมเสสแล้วไม่มีใครอีกเลยที่จะสามารถได้รับการทรงนำทั้งหมดจากพระเจ้าได้ เมื่อโมเสสตายในฝ่ายร่างกายทั้งเขาและพระวิญญาณบริสุทธิ์ก็จะเสด็จกลับสู่สวรรค์ในฐานะรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน พระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตอยู่กับโมเสสตลอดระยะเวลา 120 ปีชั่วชีวิตของโมเสส แต่หลังจากนี้พระวิญญาณบริสุทธิ์จะสามารถสถิตอยู่กับมนุษย์ได้แค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น พระองค์จะไม่สถิตอยู่กับใครอย่างถาวรเช่นนี้อีกเลยจนกว่าจะถึงการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ผู้ซึ่งเกิดในโลกนี้ในฐานะพระบุตรและผู้ช่วยให้รอด

Several years after the incident with Balaam and Balak, the CHILDREN of ISRAEL do go into battle with the Midianites (Moab), and GOD instructs MOSES to kill them all. However, the Children of ISRAEL do not follow MOSES' orders and spare the Midianite women. MOSES warns them against taking the women, because of the religious order they follow, for GOD would punish them if they did as the Midianites.

หลายปีหลังจากเหตุการณ์ของบาลาอัมและบาลาค ชาวอิสราเอลมีสงครามสู้รบกับคนมีเดียน (โมอับ) และพระเจ้าได้สั่งโมเสสว่าให้ฆ่าคนมีเดียนให้หมด แต่อย่างไรก็ดี ชาวอิสราเอลไม่ได้ทำตามคำสั่งของโมเสสและได้ไว้ชีวิตหญิงชาวมีเดียน โมเสสได้เตือนพวกเขาเกี่ยวกับการเก็บหญิงชาวมีเดียนที่ไม่ได้เชื่อพระเจ้าว่าพระเจ้าจะทำโทษพวกเขาหากพวกเขาไปนมัสการรูปเคารพเช่นเดียวกับคนมีเดียน

NOTE 27 Balaam the Midianite high priest (who we had discussed a little earlier in this Chapter) had taught these Midianite women how to worship false gods. MOSES knew that these women would be a STUMBLING BLOCK to the Children of ISRAEL and would cause them to SIN against GOD. So MOSES again WARNS them that if the Midianite women begin causing the CHILDREN of Israel to sin by them following after the Midianite false gods, then GOD would bring another PLAGUE upon ISRAEL.

หมายเหตุ 27 : บาลาอัมเป็นพระชั้นสูง เป็นผู้ที่คอยสอนหญิงชาวมีเดียนให้นมัสการพระเทียมเท็จ โมเสสรู้ว่าหญิงพวกนี้จะเป็นอุปสรรคขัดขวางชาวอิสราเอลและอาจะเป็นเหตุให้พวกเขาทำบาปต่อพระเจ้าได้ ดังนั้นโมเสสจึงได้เตือนพวกเขาอีกครั้งว่าหากหญิงชาวมีเดียนเริ่มเป็นเหตุทำให้ชาวอิสราเอลทำบาปด้วยการไปติดตามพระเทียมเท็จแบบพวกนางหล่ะก็ พระเจ้าจะนำภัยพิบัติมาสู่อิสราเอลอีกครั้ง

So MOSES commands that the CHILDREN of ISRAEL kill all the Midianite women who are not virgins, but MOSES allowed those who were virgins to live and be kept by the men who had captured them. However, both they and the virgin Midianite women had to go through a SEVEN-DAY PURIFICATION process before they could come again into the congregation of GOD. You will see as we get further into the HOLY BIBLE STORY, that these Midianite women do indeed play a major role in ISRAEL'S downfall.

แล้วโมเสสจึงได้สั่งการชาวอิสราเอลให้ฆ่าหญิงชาวมีเดียนที่ไม่ใช่หญิงพรหมจารีให้หมด แต่อนุญาตให้ไว้ชีวิตหญิงพรหมจารีได้โดยให้ชายอิสราเอลคนใดที่จับนางไว้ก็ให้อยู่กับคนนั้น อย่างไรก็ดีทั้งชาวอิสราเอลและหญิงมีเดียนนั้นจะต้องผ่านขั้นตอนการชำระเป็นเวลา 7 วันก่อนที่จะกลับเข้าสู่การสามัคคีธรรมกับพระเจ้าได้อีกครั้ง คุณจะเห็นได้จากพระคัมภีร์หลังจากนี้ว่าหญิงชาวมีเดียนเหล่านี้นั้นมีบทบาทต่อหายนะของอิสราเอลอย่างไร

Taking Possession of the LAND

การเข้ายึดครองดินแดน

After taking control of the land in the area of Gil’-e-ad and having it now in their possession, the tribes of Reuben, Gad, and half of the tribe of Ma-nas' -seh ask MOSES if they might keep the land for themselves? With these two and one-half tribes having a great amount of cattle and sheep and the land of Gil’-e-ad   providing good grazing for their herds, MOSES agrees to let them have the land. However a condition would apply to this agreement.

หลังจากที่ได้ครอบครองอยู่เหนือดินแดนชื่อว่ากิเลอาด เผ่ารูเบน กาด และครึ่งหนึ่งของเผ่ามนัสเสห์ได้ถามโมเสสว่าหากพวกเขาจะขอดินแดนนี้ให้เป็นของพวกเขาจะได้หรือไม่? เนื่องจากทั้งสองเผ่าครึ่งนี้มีจำนวนฝูงสัตว์มามายและดินแดนกิเลอาดนี้เป็นดินแดนที่อุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การเลี้ยงสัตว์ โมเสสตกลงที่จะยอมให้พวกเขาได้แผ่นดินไปแต่อย่างไรก็ตามจะต้องมีเงื่อนไขข้อตกลงด้วย

The condition set forth by MOSES was that the tribes could leave their flocks and families on the Gil' -e-ad side of the Jordan, but all the men able to fight had to go over the River Jordan to help the other tribes acquire their land. Then once the other tribes had received their land, the tribes of Reuben, Gad and the half tribe of  Ma-nas' -seh could return to their families and herds in Gil' -e-ad. After hearing  MOSES' condition, the tribes agree with MOSES' terms, and promise to help the other tribes acquire their land across the Jordan. THE LORD tells MOSES how to set the boundaries of the land once they had taken possession of it, and what parcels would go to each of the tribes.

เงื่อนไขของโมเสสนั้นก็คือคนในเผ่านั้นสามารถตั้งรกรากอยู่ที่ฟากนี้ของแม่น้ำจอร์แดนได้แต่ชายผู้ที่สามารถสู้รบได้นั้นจะต้องข้ามแม่น้ำจอร์แดนเพื่อไปช่วยสู้รบกับเผ่าอื่นเพื่อแย่งชิงดินแดนให้ได้ก่อน และเมื่อเผ่าอื่นๆสามารถเข้ายึดครองดินแดนเป็นของตัวเองได้แล้ว เผ่ารูเบน กาด และครึ่งหนึ่งของมนัสเสห์ก็จะสามารถเดินทางกลับมาหาครอบครัวและเผ่าของตนเองที่แผ่นดินกิเลอาดได้ เมื่อได้ยินเงื่อนไขที่โมเสสบอก พวกเขาก็ตกลงและสัญญาว่าจะช่วยเผ่าอื่นๆในการแย่งชิงดินแดนที่อีกฟากของแม่น้ำจอร์แดนให้ได้ พระเจ้าได้ตรัสบอกโมเสสให้ทำอาณาเขตให้ชัดเจนเมื่อเข้ายึดครองแผ่นดินได้แล้ว และแผ่นดินผืนไหนควรจะต้องเป็นของเผ่าใด

The Misunderstanding of Forgiveness 

การเข้าใจผิดพลาดเกี่ยวกับการให้อภัย

Although this insertion does not necessarily pertain specifically to The Book of NUMBERS, THE LORD has asked that I further explain what FORGIVENESS means. There is a great misunderstanding about FORGIVENESS that exists in the CHRISTIAN Church today. I hear FORGIVENESS being preached continually by various church leaders and the way that it is being preached is WRONG!

แม้ว่าหัวข้อสุดท้ายที่ใส่เข้ามานี้จะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับพระธรรมกันดารวิถีสักเท่าไหร่ แต่พระเจ้าได้ขอให้ผมอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายของคำว่าให้อภัย เพราะว่ามีความเข้าใจผิดอย่างมากเกี่ยวกับการให้อภัยซึ่งยังคงเกิดขึ้นกับคริสเตียนในคริสตจักรในทุกวันนี้ ผมได้ยินคำว่าให้อภัยถูกเทศนาออกไปอย่างต่อเนื่องผ่านผู้นำคริสตจักรต่างๆมากมายซึ่งถูกสอนไปในทิศทางที่ผิด

The Church will tell you that you must forgive someone of their wrongdoing regardless of the circumstances, and whether or not those who have done the wrongdoing ask for forgiveness or not. Let US set up a scenario and you will see how there are set conditions for forgiveness and why this misunderstanding exists in the Church TODAY.

คริสตจักรได้สอนคุณว่าคุณจะต้องให้อภัยคนที่ไม่ดีต่อคุณไม่ว่าจะในกรณีใดก็ตามและไม่ว่าคนเหล่านั้นจะขอให้คุณยกโทษให้กับพวกเขาหรือไม่ก็ตาม ขอยกตัวอย่างนี้แล้วคุณจะเห็นความชัดเจนของเงื่อนไขของการให้อภัยและทำไมถึงยังมีการเข้าใจเรื่องนี้ผิดๆในคริสตจักรมากมายทุกวันนี้

Let us take the terrorist acts that took place on September 11 th 2001, the intentional killing of innocent people. Should you forgive these people that took part in this act? The answer is YES! However, there are CERTAIN requirements that MUST be met for one to RECEIVE FORGIVENESS.

ยกตัวอย่างการกระทำของผู้ก่อการร้ายเมื่อวันที่ 11 กันยายน 2001 ซึ่งเป็นความตั้งใจที่จะฆ่าประชาชนผู้บริสุทธิ์ คุณควรให้อภัยคนเหล่านั้นที่มีส่วนกับการก่อการร้ายนี้หรือไม่? คำตอบก็คือ ใช่ อย่างไรก็ดียังมียังมีอีกสิ่งหนึ่งที่จำเป็นเพื่อคนเหล่านั้นจะได้รับการให้อภัย

JESUS CHRIST told PETER when PETER had asked JESUS, how many times should he forgive someone that had sinned against him, seven times? JESUS' reply to PETER was SEVEN times SEVENTY times. JESUS also told HIS Disciples that they should always FORGIVE because their HEAVENLY FATHER FORGIVES. However, one must UNDERSTAND the CONDITIONS that GOD has set forth for FORGIVENESS. These are the same CONDITIONS that GOD has placed upon YOU for HIS FORGIVENESS.

พระเยซูได้บอกเปโตรเมื่อเขาถามพระองค์ว่าเราควรจะให้อภัยคนที่ทำบาปกับเรากี่ครั้ง? 7 ครั้งหรอ? พระเยซูตรัสตอบเปโตรว่า 7 คูณ 70 และพระเยซูยังได้บอกเหล่าสาวกว่าพวกเขาควรจะต้องให้อภัยเสมอ เพราะว่าพระบิดาในสวรรค์ได้ให้อภัยแล้ว อย่างไรก็ดีเราควรจะต้องเข้าใจเงื่อนไขที่พระเจ้าตั้งไว้สำหรับการให้อภัยด้วย มันมีเงื่อนไขเดียวกันกับที่พระองค์ใช้ในการให้อภัยกับคุณเช่นกัน

You have been given previously in this BOOK a set of NINE RULES that apply to this WORLD. I am now going to list them again and you should memorize them, for they will help you to UNDERSTAND GOD'S LAWS.

ก่อนหน้านี้ผมพูดถึงเกี่ยวกับกฎ 9 อย่างที่สามารถนำมาใช้ในโลกใบนี้ได้ และผมจะย้ำอีกครั้งเพื่อที่พวกคุณจะได้จำได้ และมันจะช่วยให้คุณเข้าใจกฎของพระเจ้าได้ดีขึ้น

In this world, YOU CANNOT HAVE (ในโลกนี้ท่านไม่สามารถมีสิ่งเหล่านี้ได้)

1. LIGHT without darkness ความสว่างโดยปราศจากความมืด

2. GOOD without evil ความดีงามโดยปราศจากความชั่วร้าย

3. LOVE without hatred ความรักโดยปราศจากความเกลียดชัง

4. BETTER without worse สิ่งที่ดีกว่าโดยปราศจากสิ่งที่เลวลง

5. GOODWILL without mischief ความหวังดีโดยปราศจากการรบกวน

6. MERCY without punishment ความเมตตาโดยปราศจากการลงโทษ

7. FAITH without doubt ความเชื่อโดยปราศจากความสงสัย

8. FORGIVENESS without REPENTANCE การให้อภัยโดยปราศจากการกลับใจจากบาป

9. DELIVERANCE without SAVING GRACE การช่วยให้รอดโดยปราศจากพระคุณความเมตตา

As you can see by the RULE number 8, you CANNOT FORGIVE anyone who does not REPENT and ask for FORGIVENESS. Anyone who sins against you must be in agreement they have sinned against you, for you to forgive them. IF ONE DOES NOT REPENT, HE CANNOT BE FORGIVEN, for he believes he has not done anything wrong.

คุณจะเห็นว่าข้อ 8 ที่ว่าคุณจะไม่สามารถให้อภัยใครได้เลยหากปราศจากการกลับใจใหม่และขอยกโทษความผิดบาปนั้น ใครก็ตามที่ทำผิดต่อคุณจะต้องรู้ตัวว่าพวกเขาทำผิดบาปต่อคุณและขอร้องให้คุณยกโทษให้พวกเขา หากคนเหล่านั้นไม่ได้สำนึกบาป พวกเขาไม่สามารถได้รับการอภัยได้เพราะเขาเชื่อว่าเขาไม่ได้ทำสิ่งใดผิด

The same CONDITIONS APPLY that apply to YOUR FORGIVENESS BY GOD. THE RULES ARE ALWAYS THE SAME! GOD WILL ONLY FORGIVE YOU AFTER YOU HAVE REPENTED of YOUR SINS TO HIM, AND YOU SHALL DO THE SAME!

เงื่อนไขเดียวกันนี้มีผลต่อตัวคุณเองด้วย เมื่อคุณร้องขอการอภัยบาปจากพระเจ้า กฎแบบเดิมเช่นเดียวกัน พระเจ้าจะยกโทษความผิดบาปให้แก่คุณได้หลังจากที่คุณสารภาพบาปต่อพระองค์เท่านั้นและคุณควรจะทำมันด้วย

So in answer to the scenario of the forgiving of those involved in the terrorist acts that occurred on September 11 th 2001, the answer is this: They can only be forgiven after they have REPENTED and have asked for forgiveness for their wrongdoing. If they choose not to repent, they SHALL NOT be forgiven!

ดังนั้นเพื่อตอบคำถามเกี่ยวกับการให้อภัยคนเหล่านั้นที่มีส่วนในการก่อการร้ายที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 11 กันยายน 2001 คำตอบก็คือว่า พวกเขาจะสามารถได้รับการให้อภัยบาปก็ต่อเมื่อพวกเขาได้สารภาพบาปและร้องขอการให้อภัยในสิ่งที่พวกเขาได้ทำผิดไปเท่านั้น หากพวกเขาเลือกที่จะไม่สารภาพบาป บาปของพวกเขาก็จะไม่ได้รับการให้อภัย

Luke 17:3 TAKE HEED TO YOURSELVES: IF THY BROTHER TRESPASS AGAINST THEE, REBUKE HIM; AND IF HE REPENT, FORGIVE HIM. 

ลูกา 17:3 จงระวังตัวให้ดี ถ้าพี่น้องทำการละเมิดต่อท่าน จงเตือนเขาและถ้าเขากลับใจแล้ว จงยกโทษให้เขา

Luke 17:4 AND IF HE TRESPASS AGAINST THEE SEVEN TIMES IN A DAY, AND SEVEN TIMES IN A DAY TURN AGAIN TO THEE, SAYING, I REPENT; THOU SHALT FORGIVE HIM. 

ลูกา 17:4 แม้เขาจะทำการละเมิดต่อท่านวันหนึ่งเจ็ดหน และจะกลับมาหาท่านทั้งเจ็ดหนในวันเดียวนั้นแล้วว่า ‘ฉันกลับใจแล้ว’ จงยกโทษให้เขา

However, there is ONE CONDITION of SIN that will not be FORGIVEN, regardless of REMISSION and REPENTANCE of that SIN. This is a SIN against THE HOLY SPIRIT of GOD! Any SINS committed against HIM will result in ETERNAL DAMNATION, for HE WILL NOT FORGIVE!

แต่อย่างไรก็ดี มีอยู่หนึ่งความบาปที่จะไม่มีวันให้อภัยได้ แม้ว่าจะมีสำนึกและขออภัยบาปแล้วก็ตาม นั่นคือความบาปต่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า บาปใดก็ตามที่กระทำต่อพระวิญญาณบริสุทธิ์พระองค์จะแช่งสาปชั่วกัปชั่วกัลป์เพราะผู้นั้นจะไม่ได้รับการให้อภัย

However, if you are TRULY SAVED (and there are many who think they are, but are NOT!), you cannot commit this type of SIN for having been BAPTIZED and REBORN in THE HOLY SPIRIT, HE cannot SIN against HIMSELF! A SIN against THE HOLY SPIRIT is a denial of GOD and THE HOLY SPIRIT will certainly not deny HIMSELF! BEING REBORN IN THE  SPIRIT MAKES YOU THE ONLY BEGOTTEN OF THE FATHER, THE SON of GOD, THEREFOR YOU ARE FOUND SINLESS!

แต่หากคุณเป็นผู้ที่ได้รับความรอด (มีคนมากมายคิดว่าตัวเองรอดแต่จริงๆแล้วไม่ใช่) คุณจะไม่สามารถทำบาปในเรื่องนี้ได้เนื่องจากคุณได้รับบัพติสมาและบังเกิดใหม่ในพระวิญญาณบริสุทธิ์แล้ว พระองค์ไม่มีทางทำบาปต่อพระองค์เองได้ ความบาปต่อพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่ได้รับการยอมรับจากพระเจ้า ซึ่งพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่มีทางปฏิเสธพระองค์เอง การบังเกิดใหม่ในพระวิญญาณนั้นทำให้คุณเป็นบุตรที่รักของพระเจ้า พระบุตรของพระเจ้า ซึ่งนั่นทำให้คุณปราศจากบาป