เล่มที่ 1 บทที่ 6.14 THE BOOKS OF KINGS AND CHRONICLES (พงศ์กษัตริย์ และ พงศาวดาร)

6.14 The books of Kings and Chronicles

6.14 พระธรรมพงศ์กษัตริย์และพงศาวดาร

พระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์

DAVID, KING of ISRAEL, now sixty-three years old and bed ridden, has difficulty staying warm. So DAVID'S servants search throughout the land of ISRAEL to find a worthy young lady to come and keep DAVID warm at night. After searching for some period of time, they find a beautiful young lady by the name of Ab' -i-shag. Ab' -i-shag is honored to serve the KING and comes to the house of DAVID to live with the KING in his old age, as a concubine. Although Ab'-i-shag LOVES the KING and sleeps with DAVID to keep him warm at night she and the KING never engaged in any form of intimate relationship.

ตอนนี้ดาวิดก็อายุได้ 63 ปีแล้วและนอนป่วยอยู่บนเตียงรู้สึกหนาวอยู่ตลอด ดังนั้นคนรับใช้ของเขาจึงเสาะหาไปทั่วแผ่นดินอิสราเอลเพื่อหาหญิงสาวที่เหมาะสมมาเพื่อช่วยให้ดาวิดอบอุ่นในตอนกลางคืน หลังจากเสาะหาเป็นระยะเวลาหนึ่งพวกเขาก็เจอหญิงงามคนหนึ่งชื่อ อาบีชาก ซึ่งนางยินดีที่จะรับใช้กษัตริย์และมาอยู่ที่วังของดาวิดเพื่อเป็นนางสนมของกษัตริย์ที่แกชรา แม้ว่าอาบีชากจะรักกษัตริย์และนอนหลับกับดาวิดเพื่อช่วยให้เขาอบอุ่น แต่ระหว่างสองคนนี้ก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกันเลย

ISRAEL, knowing DAVID was near to HIS death, looks towards its next King, and DAVID'S son Ad-o-ni'-jah decides that he should be the one to take the THRONE and RULE over ISRAEL. Ad-o-ni' -jah, proclaiming himself as the new King over ISRAEL, gathers his following in a celebration of him being the new King. Once THE LORD hears him proclaiming himself as King, GOD tells Nathan the Prophet to go to Bath-sheba who is SOLOMON'S mother, and have Bath-sheba go before DAVID in regard to the Kingdom; to remind HIM  who is the RIGHTFUL HEIR to the Throne.

ชาวอิสราเอลรู้ว่ากษัตรย์ดาวิดนั้นใกล้เสียชีวิตแล้ว จึงได้ไปเข้าเฝ้ากษัตริย์เพื่อให้แต่งตั้งกษัตริย์องค์ต่อไป และบุตรชายของดาวิดชื่อ อาโดนียา ก็ได้ตัดสินใจว่าตนเองนี่แหละที่จะเป็นกษัตริย์ที่จะครอบครองบัลลังก์ปกครองเหนืออิสราเอลองค์ต่อไป อาโดนียาได้สถาปนาตันเองขึ้นเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล และได้รวบรวมผู้ติดตามเพื่อจัดงานรื่นเริงเฉลิมฉลองที่เขาได้เป็นกษัตริย์คนใหม่ ทันทีที่พระเจ้าได้ยินเขาประกาศตนเองว่าเป็นกษัตริย์ พระองค์ได้บอกนาธันผู้พยากรณ์ให้ไปหานางบัทเชบาผู้เป็นมารดาของซาโลมอน และให้นางบัทเชบาไปหาดาวิดเพื่อย้ำเตือนเขาว่าใครกันแน่ที่เป็นองค์รัชทายาทที่จะได้ครอบครองบัลลังก์

THE LORD tells Nathan to have Bath-sheba REMIND DAVID as to what DAVID had told her regarding SOLOMON'S reigning after him as KING. THE LORD also tells Nathan that he should let DAVID know, Ad-o-ni'-jah was al ready proclaiming himself the new King over ISRAEL, and was in the midst of celebrating the event. Nathan does as THE LORD tells him, and both he and Bath-sheba go before DAVID.

พระเจ้าบอกนาธันให้ไปบอกนางบัทเชบาให้ไปเตือนดาวิดว่าเขาเคยได้บอกเธออย่างไรเกี่ยวกับการขึ้นครองราชย์ของซาโลมอนต่อจากเขา พระเจ้ายังได้บอกนาธันว่าเขาควรจะบอกให้ดาวิดรู้ว่าอาโดนียาได้ประกาศตัวเองเป็นกษัตริย์คนใหม่ของอิสราเอลเรียบร้อยแล้วและตอนนี้กำลังเฉลิมฉลองอยู่ นาธันก็ทำตามที่พระเจ้าบอกให้ทำ แล้วทั้งเขาและนางบัทเชบาก็เดินทางไปหาดาวิด

Once KING DAVID hears the matter, HE tells Nathan to get Za'-dok the Priest and Be-na'-iah HIS loyal Servant, and to also fetch the KING'S mule. DAVID says, once they had done this they were to put HIS SON SOLOMON on the KING'S mule, and ANOINT SOLOMON, KING  of  ISRAEL, in the eyes of the people. The KING further says that once SOLOMON had been ANOINTED THE KING, they were to then blow the TRUMPET and say, “GOD save KING SOLOMON”

ทันทีที่ดาวิดได้ยิน เขาก็บอกนาธันให้ไปพาปุโรหิตชื่อ ศาโดก และคนรับใช้ของเขาที่ชื่อ เบไนยาห์ แล้วให้นำราชรถของกษัตริย์มาด้วย ดาวิดบอกให้พวกเขาเชิญซาโลมอนบุตรชายของเขาให้นั่งอยู่ในราชรถนี้แล้วให้เจิมซาโลมอนเป็นกษัตริย์ของอิสราเอลต่อหน้าต่อตาชาวอิสราเอล แล้วกษัตริย์ก็ยังได้กล่าวต่อไปว่าทันทีที่ซาโลมอนได้รับการเจิมให้พวกเขาเป่าแตรและประกาศว่า “ขอพระเจ้าปกป้องกษัตริย์ซาโลมอน”

Nathan, Za'-dok, and Be-na'-iah do as DAVID had told them to do, and all the people gather and rejoice over their new king, KING SOLOMON. Once Ad-o-ni'-jah hears the commotion from the CELEBRATION going on for SOLOMON, he asks those around him, what had caused the TRUMPETS to SOUND? They tell Ad-o-ni' -jah that SOLOMON had just been ANOINTED KING and the people were CELEBRATING the occasion.

นาธัน ศาโดก และเบไนยา ก็ทำตามที่ดาวิดบอกให้ทำและคนมากมายก็มารุมล้อนแสดงความยินดี่ต่อกษัตริย์องค์ใหม่ของพวกเขา เมื่ออาโดนียาได้ยินว่ามีการรวมตัวกันเฉลิมฉลองให้กับซาโลมอน เขาก็สอบถามคนแถวๆนั้นว่าทำไมถึงมีการเป่าแตร? พวกเขาตอบอาโดนียาว่าซาโลมอนเพิ่งจะเป็นกษัตริย์ที่ได้รับการเจิมและประชาชนก็ฉลองแสดงความยินดีเพราะเรื่องนี้

Once he and those that were with him hear this, they quickly disperse from the gathering for fear of dishonoring KING SOLOMON. Ad-o-ni'jah, now knowing he had done wrong by proclaiming himself to be King, then runs off to ALTAR in THE TABERNACLE and grabs hold of the HORNS of THE ALTAR, looking for mercy and fearing for his life.

ทันทีที่ได้ยินดั้งนั้น พวกเขาก็หลบหนีหายไปอย่างรวดเร็วด้วยความกลัวกษัตริย์ซาโลมอน อาโดนียาตอนนี้รู้สึกตัวแล้วว่าได้ทำผิดพลาดไปที่สถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ ได้วิ่งหนีหลบไปในวิหารและได้คว้าเอาเขาสัตว์ที่หน้าแท่นบูชาไปด้วยเพื่อขอความเมตตาด้วยความกลัว

NOTE 47 : Going in to the TABERNACLE and taking hold of the HORNS of the ALTAR was something that was done when a person was seeking mercy. The law indicated; if anyone was in opposition to a newly anointed KING, they were considered to be a threat to the throne, and they would be more than likely put to death for it. By Ad-o-ni'-jah proclaiming himself to be the new King, he had demonstrated his opposition to KING SOLOMON'S REIGN and had  put his life in jeopardy. 

หมายเหตุ 47 : การวิ่งเข้าไปในพระวิหารแล้วถือเขาสัตว์ที่หน้าแท่นบูชานั้นเป็นการกระทำเมื่อบุคคลนั้นต้องการร้องขอความเมตตา กฎหมายได้ระบุว่า หากใครก็ตามที่เป็นศัตรูต่อผู้ที่ได้รับการเจิมให้เป็นกษัตริย์พวกเขาจะถูกตราว่าเป็นผู้ที่เป็นภัยคุกคามต่อราชบัลลังก์และจะต้องถูกประหาร การที่อะโดนียาประกาศตนว่าเป็นกษัตริย์องค์ใหม่ก็ถือว่าเขาเป็นภัยต่อการขึ้นครองบัลลังก์ของซาโลมอนและนั่นทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย

When KING SOLOMON hears that his brother Ad-o-ni'-jah had gone into the TABERNACLE and taken hold of the HORNS of THE ALTAR for fear of his life, SOLOMON proclaims: If Ad-o-ni ' -jah will show himself as a worthy man, no harm would come to him. So the first act of KING SOLOMON was to grant his brother Ad-o-ni'jah clemency. DAVID, now very near to his death, gives some last minute instructions on some unfinished business to his son SOLOMON, and after doing so, BLESSES him. Shortly thereafter, DAVID dies at the age of sixty-three, and is buried in the city of DAVID (an area in south eastern JERUSALEM).

เมื่อกษัตริย์ซาโลมอนได้ยินว่าอะโดนียาพี่ชายของเขาได้วิ่งเข้าไปในพระวิหารและคว้าเอาเขาสัตว์หน้าแท่นบูชาไว้ด้วยความกลัว เขาจึงประกาศว่าหาอะโดนียาออกมามอบตัวดังเช่นชายที่มีเกียรติ เขาจะไม่เป็นอันตรายใดๆ ดังนั้นสิ่งแรกที่กษัตริย์ซาโลมอนได้กระทำหลังจากได้เป็นกษัตริย์คือยกโทษให้กับพี่ชายของเขา ในเวลานี้ดาวิดใกล้จะตายแล้ว เขาได้ใช้ช่วงเวลาสุดท้ายสั่งเสียถึงงานที่ยังทำไม่เสร็จให้ซาโลมอนทำต่อ เสร็จแล้วเขาก็อวยพรซาโลมอน ไม่นาดาวิดก็เสียชีวิตเมื่ออายุได้ 63 ปีและถูกฝังอยู่ในนครดาวิด (บริเวณตะวันออกเฉียงใต้ของนครเยรูซาเล็ม)

Although SOLOMON had granted clemency to Ad-o-ni'-jah, THE LORD knows, because of Ad-o-ni ' -jah's rebellious nature, he will later become a thorn in SOLOMON'S side. So THE LORD puts into Ad-o-ni' jah's mind to ask for permission to have DAVID'S young concubine, Ab'-i-shag, for his wife. So Ad-o-ni' -jah goes to SOLOMON'S mother, Bath-sheba, and request that she go before the KING and ask HIS permission for him to have Ab' -i-shag.

แม้ว่าซาโลมอนจะอภัยโทษให้แก่อะโดนียาแต่พระเจ้ารู้ว่าสันดานของอะโดนียาเป็นอย่างไร ไม่นานเขาก็จะกลับมาเป็นเหมือนหอกข้างแคร่ของซาโลมอน ดังนั้นพระเจ้าจึงได้ใส่ความคิดให้แก่อะโดนียาเพื่อขออนุญาตรับนางอาบีชากผู้เป็นสนมของดาวิดไปเป็นภรรยา ดังนั้นเขาจึงไปเข้าเฝ้านางบัทเชบามารดาของซาโลมอนว่าเขาจะขอเข้าเฝ้ากษัตริย์เพื่อขออนุญาตรับนางอาบีชากไป

Once KING SOLOMON hears this request coming from HIS Mother HE is shocked, and SOLOMON asks her who had put her up to asking HIM this! SOLOMON was concerned because this request coming from HIS mother, was considered to be a disgraceful act by HEBREW LAW. Ab-i-shag, being a concubine to   KING DAVID could never be allowed to be with another man, nor could she ever be anyone's wife.

ทันทีที่ซาโลมอนได้ยินคำขอจากแม่ของเขาก็ตกใจเป็นอย่างมากและได้ถามกลับไปว่าใครเป็นผู้มาขอร้องนาง ซาโลมอนรู้สึกลำบากใจเพราะเป็นคำขอจากมารดาของเขาซึ่งเป็นสิ่งที่น่าอับอายอย่างมาตามกฎหมายของชาวยิว การที่นางอาบีชากเป็นสนมของกษัตริย์ดาวิดเท่ากับว่าไม่ควรได้รับอนุญาตให้ยกให้ชายใดหรือเป็นภรรยาใครได้อีก

Once SOLOMON finds out that the request had come from his half-brother Ad-o-ni' -jah, this left SOLOMON with no other options but to have Ad-o-ni' -jah put to death. If SOLOMON had not done so for Ad-o ni' -jah making this request, the name of KING DAVID would be dishonored, by allowing DAVID'S bed to be defiled. So SOLOMON orders the death of  Ad-o-ni' -jah!

เมื่อซาโลมอนสืบรู้ว่าคำขอนี้มากจากอะโดนียาพี่ชายต่างมารดาของเขาทำให้ไม่มีทางเลือกที่จะต้องประหารชีวิตเขาเสีย เพราะหากเขาไม่ทำเช่นนี้พระนามของกษัตริย์ดาวิดจะเสื่อมเสียด้วยการทำให้เตียงของดาวิดมัวหมอง ดังนั้นซาโลมอนจึงรับสั่งให้ประหารอะโดนียา

DAVID'S LAST Instructions to SOLOMON on unfinished business While on his deathbed, DAVID tells SOLOMON about certain matters regarding unfinished business that must be attended to, immediately following HIS death. These are things that DAVID had either sworn by an oath not to do while he was yet alive, or matters that were set aside for a while and now needed addressing.

คำสั่งสุดท้ายของดาวิดต่อซาโลมอนคือภาระกินที่เขายังทำค้างไว้ก่อนตาย ดาวิดสั่งซาโลมอนถึงหลายสิ่งที่ยังไม่เสร็จและต้องการให้เขาสานต่อจนจบ สิ่งเหล่านั้นคือสิ่งที่ดาวิดได้สาบานว่าจะทำให้เสร็จในขณะที่เขายังมีชีิวิตอยู่ หรือบางสิ่งถูกทิ้งไว้นานและบัดนี้ควรจะต้องทำให้สำเร็จ

So, after the death of KING DAVID, SOLOMON carries out HIS Father's last minute instructions. The first thing DAVID had told SOLOMON to do was to have Joab, the Captain of the Guard, put to death. DAVID has SOLOMON do this to avenge the murder of Abner, who Joab had murdered. This was an act that KING DAVID never forgave Joab for, however; HE swore not to kill him as long as HE was alive! There was also other innocent blood Joab had shed during the REIGN of KING DAVID that needed to be avenged, so SOLOMON  ORDERS Joab to be killed!

ดังนั้นหลังการเสียชีวิตของกษัตริย์ดาวิด ซาโลมอนก็ได้ดำเนินการทำในสิ่งที่ดาวิดได้สั่งเสียไว้ก่อนตาย สิ่งแรกที่ดาวิดสั่งซาโลมอนให้ทำคือให้ประหารโยอาบ ดาวิดให้ซาโลมอนทำสิ่งนี้เพื่อแก้แค้นที่เขาได้ฆ่าอับเนอร์ สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดาวิดไม่เคยให้อภัยโยอาบแต่เพราะว่าเขาสัญญาว่าเขาจะไม่ฆ่าโยอาบตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ และยังมีเลือดของผู้บริสุทธิ์อีกหลายคนที่เป็นฝีมือโยอาบในระหว่างการปกครองของดาวิดที่จำเป็นต้องได้รับการแก้แค้น ดังนั้นซาโลมอนจึงได้สั่งประหารชีวิตโยอาบ

There was also another matter that had been set aside in regard to PROPHECY given to Samuel. SOLOMON orders that A-bi'-a-thar be removed from the priesthood, and replaces him with Za'-dok. DAVID instructed SOLOMON to do this so that the PROPHECY given to Samuel by THE LORD would be fulfilled. A-bi' -a-thar, being a relative of Eli the Priest, whom THE LORD had said that both he and his house would be cut-off from priesthood forever, had to be removed from the Priesthood for the PROPHECY to come to PASS! There was also one last matter that needed to be attended too.

ยังอีกอีกเรื่องหนึ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นตามคำพยากรณ์ของซามูเอล ซาโลมอนได้สั่งการให้อาบีอาทาร์ออกไปจากการเป็นปุโรหิตและให้สาโดกมาเป็นแทน ดาวิดสั่งให้ซาโลมอนทำเช่นนี้ตามที่ซามูเอลได้พยากรณ์ไว้เพื่อให้แผนการณ์ของพระเจ้าเป็นจริง อาบีอาทาร์เป็นญาติของปุโรหิตเอลีผู้ซึ่งพระเจ้าเคยรับสั่งไว้แล้วว่าเขาและพงศ์พันธุ์ของเขาจะต้องถูกตัดขาดจากการเป็นปุโรหิตตลอดไป ซึ่งสิ่งนี้จำเป็นต้องสำเร็จตามที่พระเจ้าเคยตรัสไว้ และยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่จำเป็นจะต้องทำให้สำเร็จ

Shim' -e-i, who had mocked DAVID prior to HIS return from exile, was told by SOLOMON that he could live in JERUSALEM, but if he were ever to leave the city, he would be put to death. Even though SOLOMON gave Shim-e' -i his life, he eventually violates KING SOLOMON'S confinement to the city, and goes out to look for two of his servants that had run off. This causes Shim-e' - i to be put to death for leaving the city!

ชิเมอีผู้ที่ได้เคยเยาะเย้ยดาวิดไว้ตอนก่อนที่เขาจะกลับจากการถูกเนรเทศ ซาโลมอนตรัสว่าเขาสามารถอาศัยอยู่ในนครเยรูซาเล็มได้แต่ห้ามออกจากเมืองเด็ดขาด หากเขาพยายามออกนอกเมืองจะต้องถูกฆ่าตาย แม้ว่าซาโลมอนจะไว้ชีวิตชิเมอีแต่สุดท้ายเขาก็ฝ่าฝืนคำสั่งของกษัตริย์ซาโลมอนและเดินทางออกไปตามหาคนรับใช้ของเขาที่หนีไป สิ่งนีทำให้ชิเมอีต้องรับโทษประหารในที่สุด

The REIGN of KING SOLOMON

การปกครองโดยกษัตริย์ซาโลมอน

SOLOMON is now the reigning KING over ISRAEL and HE makes an alliance with Pharaoh, King of Egypt to make PEACE between the two nations. SOLOMON also marries one of the Pharaoh's daughters and brings her back to JERUSALEM to live. SOLOMON LOVED THE LORD and walked in the ways of his Father DAVID and HE made continual sacrifices to THE LORD and THE LORD GOD ALMIGHTY BLESSED SOLOMON for doing so.

ซาโลมอนเป็นกษัตริย์ปกครองเหนืออิสราเอลและพระองค์ได้เป็นพันธมิตรกับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์เพื่อรักษาสันติภาพระหว่างสองชนชาติ ซาโลมอนยังได้แต่งงานกับธิดาของกษัตริย์ฟาโรห์และได้พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่เยรูซาเล็ม ซาโลมอนรักพระเจ้าและเดินอยู่ในทางที่ดาวิดบิดาของเขาได้กระทำ เขาได้ถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าอย่างสม่ำเสมอและพระเจ้าก็อวยพรซาโลมอนเป็นอย่างมาก

1 Kings 3:5 In Gib '-e-on THE LORD appeared to SOLOMON in a dream by night: And GOD said, Ask what I shall give thee. 

1 Kings 3:6 And SOLOMON said, Thou hast shewed unto thy servant DAVID my Father GREAT MERCY, according as he walked before thee in TRUTH, and in RIGHTEOUSNESS, and in uprightness of HEART with thee; and thou hast kept for him this GREAT KINDNESS, that thou hast given him a son to sit on his Throne, as it is this day. 

1 Kings 3:7 And now 0 LORD my GOD, thou hast made thy Servant King instead of DAVID my Father: and I am but a little child: I know not how to go out or come in. 

1 Kings 3:8 And thy Servant is in the midst of thy people which thou hast chosen, a GREAT people, that cannot be numbered nor counted for multitude. 

1 Kings 3:9 Give therefore thy Servant an UNDERSTANDING HEART to JUDGE thy people, that I may discern between GOOD and bad: for who is able to JUDGE this thy so GREAT a people? 

1 Kings 3:10 And the speech pleased THE LORD, that SOLOMON  had asked this thing. 

1 Kings 3:11 And GOD said unto him, Because thou hast asked this thing, and hast not asked for thyself long life, neither hast asked riches for thyself, nor hast asked the life of thine enemies; but hast asked for thyself    UNDERSTANDING to discern JUDGMENT; 

1 Kings 3:12 BEHOLD, I have done according to thy WORDS: 10, I have given thee a WISE and an UNDERSTANDING HEART; so that there was none like thee before thee, neither after thee shall any arise like unto thee. 

1 Kings 3:13 And I have also given thee that which thou hast not asked, both riches, and HONOR: so that there shall not be any among the Kings like unto thee all thy days. 

1 Kings 3:14 And if thou wilt walk in my ways, to keep my statutes and my COMMANDMENTS, as thy Father DAVID did walk, then I will lengthen thy days. 

1 Kings 3:15 And SOLOMON awoke; and, BEHOLD, it was a DREAM. And he came to JERUSALEM, and stood before THE ARK of THE COVENANT of THE LORD, and offered up burnt offerings, and offered peace offerings and made a feast to all his servants. 

1 พงศ์กษัตริย์ 3:5 พระเยโฮวาห์ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนที่เมืองกิเบโอนเป็นพระสุบินในกลางคืน และพระเจ้าตรัสว่า "เจ้าอยากให้เราให้อะไรเจ้าก็จงขอเถิด"

3:6 และซาโลมอนตรัสว่า "พระองค์ได้ทรงสำแดงความเมตตายิ่งใหญ่แก่ดาวิดพระราชบิดาผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะว่าเสด็จพ่อดำเนินต่อพระพักตร์พระองค์ด้วยความจริงและความชอบธรรม ด้วยจิตใจเที่ยงตรงต่อพระองค์ และพระองค์ทรงรักษาความเมตตายิ่งใหญ่นี้ไว้เพื่อเสด็จพ่อ และได้ทรงประทานบุตรชายคนหนึ่งแก่เสด็จพ่อให้นั่งบนราชบัลลังก์ของท่านในวันนี้

3:7 โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ถึงแม้ว่าข้าพระองค์เป็นแต่เด็ก บัดนี้พระองค์ทรงกระทำให้ผู้รับใช้ของพระองค์เป็นกษัตริย์แทนดาวิดเสด็จพ่อของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไม่ทราบว่าจะเข้านอกออกในอย่างไรถูก

3:8 และผู้รับใช้ของพระองค์ก็อยู่ท่ามกลางประชาชนของพระองค์ ผู้ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เป็นชนชาติใหญ่ ซึ่งจะนับหรือคำนวณประชาชนก็ไม่ได้

3:9 เพราะฉะนั้นขอพระองค์ทรงประทานความคิดความเข้าใจแก่ผู้รับใช้ของพระองค์เพื่อจะวินิจฉัยประชาชนของพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะประจักษ์ในความผิดแผกระหว่างดีและชั่ว เพราะว่าผู้ใดเล่าจะสามารถวินิจฉัยประชาชนใหญ่ของพระองค์นี้ได้"

3:10 ที่ซาโลมอนทูลขอเช่นนี้ก็เป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า

3:11 พระเจ้าจึงตรัสกับซาโลมอนว่า "เพราะเจ้าได้ขอสิ่งนี้และมิได้ขอชีวิตยืนยาว หรือความมั่งคั่งหรือชีวิตของบรรดาศัตรูของเจ้าเพื่อตัวเจ้าเอง แต่เจ้าขอความเข้าใจเพื่อตัวเจ้าเองเพื่อให้ประจักษ์ในการวินิจฉัย

3:12 ดูเถิด เราจะกระทำตามคำของเจ้า ดูเถิด เราให้จิตใจอันประกอบด้วยปัญญาและความเข้าใจ เพื่อว่าจะไม่มีใครที่เป็นอยู่ก่อนเจ้าเหมือนเจ้า และจะไม่มีใครที่ขึ้นมาภายหลังเจ้าเหมือนเจ้า

3:13 เราจะให้สิ่งที่เจ้าไม่ได้ขอแก่เจ้าด้วย ทั้งความมั่งคั่งและเกียรติยศ เพื่อว่าตลอดวันเวลาทั้งสิ้นของเจ้า จะไม่มีกษัตริย์องค์อื่นเปรียบเทียบกับเจ้าได้

3:14 และถ้าเจ้าจะดำเนินตามทางของเรา รักษากฎเกณฑ์ของเรา และบัญญัติของเราดังดาวิดบิดาของเจ้าได้ดำเนินนั้น เราก็จะให้วันเวลาของเจ้ายืนยาว"

3:15 และซาโลมอนก็ตื่นบรรทม และดูเถิด เป็นพระสุบิน แล้วพระองค์ก็เสด็จมาที่กรุงเยรูซาเล็ม และประทับยืนอยู่หน้าหีบพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์ และถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องสันติบูชา และพระราชทานเลี้ยงแก่บรรดาข้าราชการของพระองค์

So THE LORD gave SOLOMON GREAT WISDOM and he continually demonstrated that GREAT WISDOM in all of his JUDGMENTS. The entire known world at that time had heard of SOLOMON'S GREAT WISDOM and came from near and far to hear SOLOMON speak HIS WORDS of WISDOM.

พระเจ้าให้ประทานสติปัญญาอย่างชาญฉลาดให้แก่ซาโลมอนและเขาก็ได้สำแดงสติปัญญานี้ในการตัดสินเรื่องต่างๆ ทุกคนในโลกต่างก็ได้ยินถึงกิตติศัพท์ของสติปัญญาของซาโลมอนและได้เดินทางมาจากดินแดนไกลเพื่อฟังสติปัญญาของซาโลมอน

1 Kings 4:32 And he spake three thousand PROVERBS: and his songs were a thousand and five. 

1 พงศ์กษัตริย์ 4:32 พระองค์ตรัสสุภาษิตสามพันข้อด้วย และบทเพลงของพระองค์มีหนึ่งพันห้าบท

Note : SOLOMON used his GREAT WISDOM to write the Book of PROVERBS, the Book of Ecclesiastes and the Song of Solomon. SOLOMON also wrote some of the Psalms WRITTEN in the Book of Psalms, for there were many Psalmists. Some of those who had written in the Book of Psalms were DAVID, SOLOMON'S Father, SOLOMON'S brother Nathan the Prophet, A' saph the Chief musician, Za' -dok the High Priest, and Be-na' -iah the son of Je hoi'-a-da. There are many who think that DAVID wrote all the Psalms, however, there were many AUTHORS who took part in the Book of Psalms that were WRITTEN over the course of many years, even up until the time of ISRAEL'S CAPTIVITY.

หมายเหตุ : ซาโลมอนได้ใช้สติปัญญาของเขาในการเขียนพระธรรมสุภาษิต และบทเพลงของซาโลมอน และเขายังได้เขียนบางบทของพระธรรมสดุดีด้วย เนื่องด้วยพระธรรมสดุดีมีผู้เขียนหลายคน คนเหล่านั้นก็คือกษัตริย์ดาวิดบิดาของซาโลมอน และผู้พยากรณ์นาธันพี่ชายของซาโลมอน อาสาฟหัวหน้านักดนตรี ปุโรหิตศาโดก และเบไนยาห์บุตรชายของเยโฮยาดา มีคนมากมายที่คิดว่าดาวิดเป็นผู้เขียนพระธรรมสดุดีแต่จริงๆแล้วมีผู้เขียนหลายคนที่มีส่วนในพระธรรมสดุดีนี้ ตลอดหลายช่วงเวลาแม้กระทั่งในช่วงเวลาที่อิสราเอลตกเป็นเชลย

The building of THE TEMPLE of THE LORD 

สิ่งก่อสร้างของพระวิหารของพระผู้เป็นเจ้า

DAVID left SOLOMON with all the needed materials and with the basic design lands for THE TEMPLE of GOD. However, SOLOMON added additional materials and also added some additional features to THE TEMPLE, as HE was so instructed to do by THE LORD. The cedar used in the construction of THE TEMPLE came from Lebanon, as a gift from King Hiram, and although the gold came from many places in the world, all of the HOLY ARTICLES that were fabricated were made with the gold that had come from Ba' -shan. This as the purest and finest gold in the world for it was refined SEVEN times in the refiner's furnace.

ดาวิดได้จัดเตรียมทุกอย่างที่จำเป็นและออกแบบที่ดินในการสร้างวิหารของพระเจ้าไว้ให้ซาโลมอนหมดแล้ว อย่างไรก็ดีซาโลมอนได้เพิ่มบางอย่างเข้าไปตามการทรงนำของพระเจ้าด้วย ไม้สนสีดาถูกใช้ในการก่อสร้างพระวิหารนั้นมาจากเลบานอนซึ่งเป็นของขวัญจากกษัตริย์ฮีราม และแม้ว่าทองคำจะมาจากหลากหลายที่ในทั่วโลก แต่ภาชนะศักดิ์สิทธิ์นั้นจะทำจากทองที่มาจากเมืองบาชานซึ่งเชื่อกันว่าเป็นทองคำที่บริสุทธิ์และดีที่สุดในโลกเพราะผ่านการเผาให้บริสุทธิ์ถึง 7 ครั้งในเตาเผา

The ANGELS that were fabricated and placed in THE TEMPLE whose wings stretched from wall to wall in THE HOLY PLACE, were fashioned after the ANGELS Uriel and Chamuel. However in HEAVEN, the Angel Uriel has been demoted to the lowest ANGELIC post and now guards the gates of hell! The post that was once held by the ANGEL Uriel has been given to the COVENANT ANGEL A' -SAPH by THE HOLY SPIRIT, for HE is THE LORD of  HOSTS and RULES over all the ANGELS.

ฑูตสวรรค์ที่ถูกตกแต่งในพระวิหารมีปีกกว้างจากกำแพงด้านหนึ่งไปยังกำแพงอีกด้านหนึ่งในบริเวณอภิสุทธิสถาน (THE HOLY PLACE) ซึ่งถูกสร้างขึ้นตามแบบของฑูตสวรรค์อุไรและชามูเอล อย่างไรก็ดีในสวรรค์ฑูตสวรรค์อุไรถูกลดชั้นไปเป็นฑูตสวรรค์ที่อยู่ต่ำที่สุดคือตำแหน่งเฝ้าประตูนรก ส่วนตำแหน่งเดิมของฑูตสวรรค์อุไรนั้นถูกมอบให้อาสาฟฑูตสวรรค์พระสัญญาทำหน้าที่แทน โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นผู้มอบเพราะว่าพระองค์คือผู้ปกครองเหนือทุกสิ่งมีชีวิตบนสวรรค์และทรงอยู่เหนือทูตสวรรค์ทั้งหมด

All the articles that were either put into THE TEMPLE or part of its construction, were made far from it and at an other site. This was done so the tools of the workman fabricating these articles would not be heard at THE TEMPLE site!

สิ่งของทุกอย่างที่ถูกใช้ในพระวิหารหรือส่วนหนึ่งของการก่อสร้างนั้นจะถูกสร้างขึ้นจากดินแดนห่างไกล เพื่อที่ว่าบริเวณพระวิหารนั้นจะไม่มีเสียงเครื่องมือในการก่อสร้างดังรบกวนนั่นเอง

THE TEMPLE took SEVEN years to build and all of the critical dimensions given to SOLOMON were included in its architecture. There were also many articles that DAVID had made for THE TEMPLE and when it was completed, SOLOMON had those articles brought into it. The last article placed in THE TEMPLE was THE ARK of the COVENANT. KING SOLOMON had also constructed during HIS REIGN over ISRAEL many other great pieces of architecture, many of which are described in THE BOOKS AND THE CHRONICLES of the KINGS.        

พระวิหารของพระเจ้าใช้เวลาทั้งหมด 7 ปีในการสร้างและทุกๆรายละเอียดที่ได้มอบไว้ให้แก่ซาโลมอนก็ถูกสร้างตามนั้น มีหลายอย่างมากมายที่ดาวิดได้ทำไว้สำหรับพระวิหารนี้และเมื่อวิหารสร้างเสร็จแล้วซาโลมอนก็ได้นำสิ่งของเหล่านั้นที่ดาวิดทำไว้มาไว้ที่พระวิหารทั้งหมด สิ่งสุดท้ายที่ถูกนำมาไว้ในพระวิหารของพระเจ้าก็คือหีบพระสัญญา ในระหว่างที่กษัตริย์ซาโลมอนปกครองอิสราเอลนั้นเขาได้สั่งการให้มีการทำหลายสิ่งหลายอย่างมากมายดังที่บรรยายไว้ในพระธรรมพงศาวดาร และ พงศ์กษัตริย์

In chapter 8 of the First book of the Kings, SOLOMON dedicates THE TEMPLE to THE LORD. In SOLOMON'S PRAYER, SOLOMON asks GOD to forgive the people of ISRAEL for their SINS regardless of where they may be at the time of their PRAYERS. SOLOMON further ASKS THE LORD to always hear their PRAYERS even if they were to be abroad or be in captivity in some other nation.

ในบทที่ 8 ของพระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์ ซาโลมอนได้ถวายพระวิหารแด่พระเจ้า ในคำอธิษฐานของซาโลมอนนั้นเขาได้ขอพระเจ้าทรงให้อภัยบาปของชนชาติอิสราเอล ซาโลมอนยังได้ขอพระเจ้าให้ทรงโปรดฟังคำร้องทูลของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะอยู่แห่งในในโลกนี้หรือแม้แต่จะถูกเป็นเชลยของชาวต่างชาติก็ตาม

In chapter 9, THE LORD tells SOLOMON that HE has heard HIS PRAYER and will HONOR it; providing ISRAEL remains in the OBEDIENCE of HIS COMMANDMENTS, LAWS, and STATUTES. But THE LORD also warns SOLOMON, as HE did MOSES, as to what will happen to THE CHILDREN of ISRAEL should they turn away from HIM and turn towards the false gods of the Canaanite.

ในบบที่ 9 พระเจ้าได้ตรัสตอบซาโลมอนว่าพระองค์ได้ฟังเสียงคำอธิษฐานและจะทำตามนั้นตราบใดที่อิสราเอลยังคงเชื่อฟังคำสั่ง กฎหมาย และกฎเกณฑ์ของพระองค์ และพระเจ้ายังได้เตือนซาโลมอนเช่นเดียวกับที่พระองค์เคยเตือนโมเสสว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นกับลูกหลานอิสราเอลในอนาคต นั่นคือพวกเขาจะหันเหไปจากทางของพระเจ้าและกลับไปไหว้รูปเคารพของชาวคานาอัน

However SOLOMON did not take heed to what THE LORD had warned HIM of, and much to SOLOMON'S own DESTRUCTION, HE took for himself SEVEN hundred wives and three hundred concubines. A great many of  these women that SOLOMON had brought into HIS house served false gods and they eventually caused SOLOMON to SIN!

แต่ซาโลมอนเองก็ไม่ได้ระมัดระวังในสิ่งที่พระเจ้าได้เตือนเขาไว้ ซึ่งสิ่งนี้เป็นเหตุทำลายตัวเขาเอง พระองค์มีภรรยาทั้งหมด 7 คนและมีสนมทั้งสิ้น 300 คน หญิงส่วนใหญ่ที่ซาโลมอนพาเข้าบ้านนั้นนมัสการพระเทียมเท็จซึ่งสุดท้ายแล้วนี่เป็นสิ่งที่ทำให้ซาโลมอนทำบาป

1 Kings 11:4 For it came to pass, when SOLOMON was old, that his wives turned away his HEART after other gods: and his HEART was not perfect with THE LORD his GOD, as was the HEART of DAVID his Father. 

1 พงศ์กษัตริย์ 11:4 เพราะอยู่มาเมื่อซาโลมอนทรงพระชราแล้ว มเหสีของพระองค์ได้หันพระทัยของพระองค์ให้ไปตามพระอื่น และพระทัยของพระองค์หาได้บริสุทธิ์ต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ ดังพระทัยของดาวิดราชบิดาของพระองค์ไม่

As a result of SOLOMON'S SINNING against GOD, THE LORD tells SOLOMON that for the sake of DAVID his Father HE will not take the Kingdom from him, while he remains alive. However, THE LORD SAYS, after SOLOMON'S death, GOD will take all but the Tribe of JUDAH (which also includes the Tribe of Benjamin who lived in JUDAH) from HIS sons after him. SOLOMON reigned over all of ISRAEL, as did his Father DAVID, for forty years.

และเนื่องจากซาโลมอนทำบาปต่อพระเจ้า พระเจ้าทรงบอกซาโลมอนว่าเพื่อเห็นแก่ดาวิดบิดาของเขา พระองค์จะไม่ทรางพรากราชอาณาจักรนี้ไปจากเขาขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ แต่พระเจ้าตรัสว่าหลังจากที่ซาโลมอนตายพระองค์จะนำเผ่าทั้งหมดยกเว้นเผ่ายูดาห์ (ซึ่งรวมเผ่าเบนยามินที่อาศัยในยูดาห์)ไปจากบุตรของซาโลมอน ซาโลมอนปกครองเหนืออิสราเอลและพระองค์ได้ทำตามพระบิดาของพระองค์เป็นเวลา 40 ปี

1 Kings 11:43 And SOLOMON slept with his fathers, and was buried in the city of DAVID his Father: and Re-ho-bo 'am his son reigned in his stead. 

1 พงศ์กษัตริย์ 11:43 และซาโลมอนก็ล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพพระองค์ไว้ในนครของดาวิดราชบิดาของพระองค์ และเรโหโบอัมราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองแทน

Judah and Israel are again Split into two Kingdoms

ยูดาห์และอิสราเอลถูกแบ่งแยกออกเป็นสองอาณาจักร

Shortly after the reign of Re-ho-bo' -am the son of SOLOMON, the kingdom of ISRAEL is split. This split consisted of Re-ho-bo' -am ruling over Judah in Jerusalem and Jer-o-bo' -am the son of Ne'bat, coming out of exile in Egypt, and reigning in Samaria over the remaining ten tribes of Israel. The balance of the book of 1 Kings summarizes the acts of the Judah's Kings and Israel's Kings. The first Book of the Kings also introduces the Prophet Elijah, who PROPHESIES and performs many MIRACLES during the reign of King Ahab of Israel, in Samaria.

ไม่นานหลังจากเรโหโบอัมบุตรของซาโลมอนขึ้นครองราชย์ อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน และการแบ่งออกนี้เรโหโบอัมยังคงปกครองอยู่เหนือเผ่ายูดาห์ในเยรูซาเล็มและเยโรโบอัมบุตรของเนบัทที่กลับมาจากการถูกเนรเทศไปอยู่อียิปต์ได้ปกครองแผ่นดินสะมาเรียและเผ่าทั้ง 10 เผ่าของอิสราเอล สรุปแล้วพระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์คือพระธรรมที่กล่าวถึงการกษัตริย์ของยูดาห์และกษัตริย์ของอิสราเอล พระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์ได้กล่าวถึงผู้พยากรณ์เอลียาห์ผู้ซึ่งได้กล่าวคำพยากรณ์และได้กระทำการอัศจรรย์มากมายตลอดช่วงเวลาแห่งการครองราชย์ของกษัตริย์อาหับเหนืออิสราเอลในแผ่นดินสะมาเรีย

2 Kings, and 1st and 2nd Chronicles

2 พงศ์กษัตริย์, และ 1 & 2 พงศาวดาร

The chapter in this BOOK we are now in, is titled "The HOLY BIBLE STORY"  and is intended to chronicle the key events of ISRAEL up until the birth of JESUS CHRIST. THE LORD has instructed me to not dwell in any great detail on the balance of the OLD TESTAMENT. However, you should read all the books in the OLD TESTAMENT to further your UNDERSTANDING of THE WORD of GOD. To properly put into perspective The BIBLE Story, which is the story of the COMING of JESUS CHRIST, it is important to know about ALL of ISRAEL'S Kings. However, the KINGS of the GREATEST IMPORTANCE prior to the COMING of JESUS CHRIST, are KING DAVID and KING SOLOMON, who we have already covered in this chapter.

ตอนนี้เรายังอยู่ในบทของ “เรื่องราวของพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์” และมีเจตนาที่จะเล่าถึงเรื่องราวคร่าวๆของอิสราเอลไปจนถึงตอนกำเนิดของพระเยซูคริสต์ พระเจ้าได้บอกผมไม่ให้เจาะจงรายละเอียดในเรื่องใดเรื่องหนึ่งของพระคัมภีร์เดิม เพราะคุณควรจะอ่านพระคัมภีร์เดิมเพื่อความเข้าใจที่มากขึ้นในพระวจนะพระเจ้า เพื่อให้มองเห็นภาพรวมของเรื่องราวในพระคัมภีร์ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่คุณจะต้องรู้จักกษัตริย์ทั้งหมดของอิสราเอล แต่อย่างไรก็ตามกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ก่อนหน้าการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์คือกษัตริย์ดาวิดและซาโลมอนซึ่งผมได้กล่าวถึงไปแล้วในบทนี้ (#อารมณ์ว่าที่เหลือควรไปอ่านเอง)

The other Kings that are described after SOLOMON in both Judah and ISRAEL are described in l " and 2nd Kings and in 1st and 2nd Chronicles, and do not greatly impact The BIBLE STORY. Except for a few of these Kings, most of them continued to sin against GOD causing both ISRAEL and Judah's captivity and DESTRUCTION! The books of 1st and 2nd Kings and 1st and 2nd Chronicles summarize the acts of the Kings of Judah and ISRAEL up until the time of their captivity by Ne b-u-chad-nez' -zar, King of Babylon. One should read and be familiar with all the Kings, so you may better UNDERSTAND what had caused ISRAEL to FALL FROM GOD, and REMEMBER, even though in today's world you LIVE under the NEW TESTAMENT, the LAW described in the OLD TESTAMENT still applies!

กษัตริย์องค์อื่นๆที่ถูกพูดถึงหลังจากซาโลมอนทั้งในยูดาห์และอิสราเอลนั้นอยู่ในพระธรรม 1 และ 2 พงศ์กษัตริย์ และใน 1 และ 2 พงศาวดาร และไม่ได้มีผลกระทบยิ่งใหญ่อะไรต่อเรื่องราวของพระคัมภีร์ ยกเว้น 2-3 คนที่ยังคงกระทำบาปต่อไปเรื่อยๆจนเป็นเหตุให้ทั้งยูดาห์และอิสราเอลต้องตกเป็นทาสและถูกทำลาย ซึ่งทั้งหมดนี้ได้สรุปรวบรวมไว้ในพระธรรม 1 & 2 พงศ์กษัตริย์ และ 1&2 พงศาวดาร ไปจนถึงช่วงเวลาที่อิสราเอลถูกรวบรวมไปเป็นเชลยโดยกษัตริย์เนบูคัคเนสซา กษัตริย์ของบาบิโลน เราต้องอ่านให้คุ้นเคยกับกษัตริย์ทุกพระองค์เพื่อความเข้าใจที่มากขึ้นว่าอะไรเป็นเหตุให้อิสราเอลร่วงหล่นไปจากพระเจ้า และระลึกไว้ว่าว่าแม้ทุกวันนี้โลกที่คุณอาศัยอยู่ภายใต้พระคัมภีร์ใหม่แต่กฎต่างๆที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์เดิมนั้นยังคงมีผลอยู่